Hartenkreten

Ik heb de tijd vermoord!

Ik heb de tijd vermoord!
En nog niet eens expres ook.
Het gebeurde gewoon, toen ik een spelletje met hem speelde.
Echt waar!
Ik heb er niet eens veel voor hoeven doen.
Helemaal niks eigenlijk.
Ik heb alleen wat zitten klikken, that’s all.
En toen zag ik -in een onbewaakt moment- opeens hoe laat het was.
Ik had de tijd gedood!

Ik hoef niet bang te zijn dat het -vroeger of later- bekend wordt,
want mijn enige getuige -een computer- zwijgt in alle talen.