Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Ik ben Ik.

Hoe jammer is het dat men niet eerlijk kan zijn over het beleven van je leven.
Een ieder die mijn verhalen van mijn dagelijkse beslommeringen leest weet dat ik een zwaar verleden achter de rug heb.. Nooit heb ik er bij stil gestaan dat het verleden, zoals ik het beleefd heb, in de weg kon staan.

In de weg, daarmee bedoel ik met relaties. Of ik moet een heleboel verzwijgen en er dan op letten dat ik mijn mond niet voorbij praat.
Of ik moet gewoon gaan liegen om de lege plaatsen die je dan creëert in je verhaal op te vullen.

Maar dat is niet mijn manier van leven: ik ben altijd een open boek en ik weet niet wat daar verkeerd aan is.
Misschien vrij naïef van mij, maar ik ben zoals ik ben en voor de eerste die mij er van kan overtuigen dat eerlijk zijn niet goed is sta ik open.

Zelfs ik begrijp dat je sommige dingen beter niet direct kan vertellen.
Dat je beter even wacht dat de persoon in kwestie eerst ziet hoe je ben.

Maar dan nog! Vallen er mensen over mijn verleden of over mijn leven zoals ik het nu beleef.
Elke keer maak ik het weer mee, dat wil zeggen - als je de enorme kracht heb opgebracht om uit de wereld van dieven,gebruikers,dealers op te stappen - het leven daar achter niet alleen moeilijk is om weer op de rails te krijgen, maar dat je ook gedoemd bent om je leven alleen verder te gaan.

Omdat niemand wil of kan geloven dat het mij gelukt is, als ik dan vertel aan mensen dat ik alleen nog een stikkie rook voor het slapen gaan.

Dat kan gewoon niet! Waarschijnlijk was het geen probleem geweest als ik een normaal leven geleid had.
Maar bij mij,nee dat gaat niet en men laat je gewoon weer vallen.
Ik begin steeds beter te begrijpen waarom er maar zo weinig mensen de stap nemen om te stoppen.

Waarom?
Daarna is er niets,je mag nergens werken, nog niet eens in vrijwilligerswerk.
Of je moet je verleden verzwijgen en dat ga ik niet doen, anders verloochen ik mijzelf.
Dat doe ik voor niemand. Ik ga niet mijzelf afvallen en mij niet mooier maken dan de persoon die ik ben.

Jammer dat wel, maar voorlopig is mijn familie daar gelukkig nog, die trots is op mijn zijn.
Of mijn jongste dochter waar ik weer contact mee heb en alle hulpverleners die zo hun best hebben gedaan.
Om van mij weer te maken de vrouw die ik nu ben, een hartelijke goedlachse wat emotionele vrouw.
Waar ik trots op ben.

Schrijver: E van Dam, 7 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: discriminatie

4.1 met 14 stemmen 595



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Eva
Datum:
12 oktober 2008
Email:
evertjetelfort.nl
Bedankt voor je woorden, dus naast onze naam zijn er nog meer overeenkomsten.
Je hebt gelijk: we mogen best trots zijn op onszelf. Elke weg die bewandeld wordt in het leven zal bezaaid zijn met obstakels en er is niemand die vertelt hoe het te doen.
Het is een bevrijding als je leert om ook van jezelf te houden. Dan leer je echt genieten van de dingen om je heen. Ik wens ook jou de goede dingen van het leven toe.
Naam:
Eva Mensch
Datum:
11 oktober 2008
Zo herkenbaar Evertje?
Je gebruikt zelfs dezelfde woorden als ik.
Inderdaad verdoemd om alleen te zijn, maar dan wel met wel 10 engelen om je heen toch! Want dat verdien je.
Ik heb weliswaar een ander leven geleefd dan jij, maar wel degelijk niet gemakkelijk en ook ik ben er uit bevrijd.
Zo mag je dat dan wel noemen vind ik.
Ook ik ben goedlachs en gastvrij, kortom een geweldig mens (vindt men en ik ook tegenwoordig)
Je doet het erg goed hoor!
Dan maar wat emotioneel en dan maar enigszins naief.
Je bent gewoon een bijzonder mens.
Naam:
Evertje
Datum:
8 oktober 2008
Email:
evertjetelfort.nl
Lieve meneer Günter,mag ik U hartelijk bedanken voor U schrijven.
Want even was de angst daar dat ik nu te open ben geweest. Ik ben gaan schrijven om zelf alles een plaatsje te kunnen geven.
Daarom ben ik zo blij met Uw reactie; hier in Zeeland zit nu iemand vol vertrouwen en met een glimlach op haar stoel.
Hartelijk Dank.
Naam:
Günter Schulz
Datum:
8 oktober 2008
Email:
ag.schulztiscali.nl
...een stikkie roken voor het slapen gaan of een lekker wijntje... so what Evertje?
Je hebt je leven weer op de rails gekregen en het contact met jouw familie weer hersteld.
Wat ik tussen de regels door meen te lezen en wat m.i. het belangrijkste is: je gelooft weer in jezelf en je hebt vertrouwen in de toekomst. Bovendien durf jij je kwetsbaar op te stellen en ben je, wat dat betreft, in jouw bijdragen meer open dan menigeen. Ik doe het je nog niet zo maar zonder meer na. Geniet van het leven; je verdient het!
Graag en met oprechte belangstelling gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)