De winter komt er aan.
De dagen worden korter en de winter met zijn feestdagen komt er weer aan.
Wel altijd even wennen de kortere dagen, voor de één de warmte van gesloten gordijnen en knusheid, voor de ander donkere stille dagen.
Zelf ben ik een zomerfiguur en niet echt gek van deze dagen, het
enige wat ik echt leuk vind zijn de lampjes en gekleurde kerstbomen.
Maar alleen zijn doet alles veranderen en ineens zijn de gezellige
kerstdagen dagen van eenzaamheid geworden.
Daarnaast zijn het voor veel mensen drukke dagen, moeder en vader bij kinderen of andersom.
Gezellig ontbijten: veel mensen gaan op kerstavond naar de kerk.
Tegenwoordig is pakjesavond verhuisd naar pakjes onder de kerstboom: een echt familiegebeuren.
De tranen staan in mijn ogen bij het idee hoe het voor mij zal zijn.
Niet dat ik nu zelfmedelijden aan het kweken ben, maar makkelijk is het niet als je alleen ben. Dingen waar je niet over nadenkt als je nog jong bent of als je een grote familie bezit en je toch wel met mensen omringd bent.
Dit jaar wil ik het zo graag het een beetje anders doen. Ik ga in ieder geval een boompje neerzetten. Gewoon voor mijzelf.
Maar ik weet niet goed hoe ik de kerstdagen gezellig kan maken.
Het zou mij leuk lijken om iemand anders te mogen uitnodigen die in hetzelfde parket als ik.
Maar ik weet voor mijzelf dat ik niet bij de pakken neer ga zitten.
Er zullen best wel ergens mogelijkheden zijn om de kerst gezamenlijk door te brengen. Dit jaar probeer ik niet mij te omhullen met mijn verdriet van het alleen zijn.
Want ik heb eigenlijk alles wat mijn hartje begeert. Een vader die trots op mij is. Mijn familie zoals mijn zus en zwager, mijn dochter: mensen die samen trots met mij zijn met hetgeen bereikt is.
Pluspunt is ook mijn gezondheid: hoeveel mensen kampen niet met pijn of andere gebreken.
Als ik tegenwoordig naar al die verhalen over verzorgingstehuizen hoor lopen de rillimgen over mijn rug.
Dan de mensen nog die financieel in de problemen zitten en het wel gezellig willen maken, maar de mogelijkheden niet bezitten.
Dan besef ik maar al te goed dat ik het nog niet zo slecht heb.
Ik ben boven een heleboel dingen uitgegroeid en nu kan ik misschien wat betekenen voor iemand anders die het ook moeilijk heeft met deze dagen. Het leven lacht mij toe en ik ben sinds lange tijd weer blij dat ik leef. Mede dankzij de mensen die in al deze moeilijke tijden in mij zijn blijven geloven.
telfort.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: eenzaamheid
feestdagen
499
Geef je reactie op deze inzending: