Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Mooi of hard?

Vogels zingen nog wat na. Een late vlinder fladdert om een verlepte bloem. De Gelderse roos draagt nog een vergeten trosje rode bessen. Door een laag van bruin blad prikt de rode hoed van een vliegenzwam. De natuur heeft veel moois in petto. Rozengeur en maneschijn. Te mooi om waar te zijn?
Jazeker.

Als je nauwkeurig om je heen kijkt in de natuur zie je overal strijd. De spin weeft zijn kunstig web om de arme vlinder in te strikken. Eerst zal hij haar verlammen. Om vervolgens al het leven uit haar te zuigen. Of haar in te pakken om te bewaren als winterhap. Uitgestelde executie.

Een egel schuifelt naar de overkant om overhoop te worden gereden door een charmante automobiliste. Ze heeft haast want was op weg naar een spoedvergadering. Oprollen, de natuurlijke afweerhouding, helpt de egel dit keer niet. Zijn karkas vormt een dankbare prooi voor vos of kraai die op hun beurt worden afgeschoten, omdat zij het natuurlijk evenwicht zouden verstoren.

De larve van de libel gaat als een seriemoordenaar te keer in het ogenschijnlijk rustige slootwater. Op jacht naar alles wat zwemt, ook al is dat veel groter dan hij. Hij moet eten want groeien. Zich vervellen tot libel om in de wereld boven water te kunnen heersen. Eenmaal boven zal hij getooid met enorme vleugels zijn moordpartij voortzetten. Op al wat vliegt. Hij zal paren en kleine eitjes afzetten onder water ergens aan de rand van een sloot. Totdat hij op een avond, zo snel als hij is, wordt ingehaald. Door een nog behendiger vlieger zoals de watervleermuis of de gierzwaluw. In een oogwenk zal het gebeurd zijn.

Ook de gierzwaluw moet uitkijken want ergens in de dode hoek van de ondergaande zon wordt een silhouet snel groter. Het zou een slechtvalk kunnen zijn. Zijn nest heeft hij in de top van een zendmast. Hij heeft enorme haast want zijn jongen maken hem gek met hun hongergekrijs.

In verre streken is het niet veel beter. Ook daar verbeten strijd. Je zou het wreed kunnen noemen. Een luipaardgezin speelt met een pasgeboren antilope. Even daarvoor hebben papa en mama het gescheiden van zijn moeder en het gedreven naar de opgeschoten koters. Die hebben wat training nodig in de jacht. Na een uurtje bloederig spel van kat en muis komt het antiloopje langzaam aan zijn einde.

Zo is het leven: eten en gegeten worden. De kat kan er toch niks aan doen dat hij een vleesgebit heeft?

In de zesde klas van de lagere school nam ‘mijn meester’ me mee de natuur in. Hij liet me de baltsplaatsen zien van de kemphaan. De natuur is mooi maar hard, zei hij.
Ik denk er vaak aan terug.

In mijn tuin zie ik hoe de poes van de buren een nachtvlinder besluipt. Opeens begint een roodborst te zingen ergens in het eikenhout. Ragfijn. Zo ijl, zo zuiver in de avondlucht. De poes staakt haar poging tot moord. We luisteren. Even staat de klok stil. Het leven is hard maar mooi, denk ik.


Zie ook: http://www.gmuitgevers.nl

Schrijver: George Knottnerus, 6 november 2008


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 11 stemmen 631



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)