Ik spreek
Zal ik eens vertellen wat ik niet kan zeggen? Zal ik uitleggen waarom ik zwijg op momenten waarin mijn lippen droog worden en jij ergens op wacht? Zal ik nu eens niet stil zijn als er antwoorden worden verlangd?
De werkelijkheid lijkt nu eindelijk tot mij door te dringen. In de daden liggen de woorden omsloten die op kwetsbare momenten niet gelezen kunnen worden. In de afstand, die een wereld omvat, ontluikt de prille onduidelijkheid van het uiteindelijke onbegrip. Het verwachtingspatroon past zich aan, aan de verlengende afstand, en de wereld, groter en donkerder, vervaagt in onverschilligheid.
Ik spreek:
Als jij praat hoor ik gezang, als jij lacht hoor ik de zee. Als jij beweegt dans ik met je mee en als jij stil bent zie ik je hemelsblauwe ogen. Ik wil naar je kijken als je in gedachten bent of gewoon even niets zegt. Ik wil luisteren naar de stilte om je heen en ik wil voelen dat je er bent. Ik wil praten met je gevoelens en lachen om je onbegrip. Ik wil zwijgen om naar je te luisteren ook al heb je niets te vertellen. Ik wil begrijpen dat wat jij niet snapt en voelen wat dat voor je betekent.
Ik wil je kennen zoals geen ander je kent. Ik wil van je houden zoals ik van geen ander heb gehouden
Geplaatst in de categorie: liefde