Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Geest-ig gesprek

Vertel me dan toch alsjeblieft wat ik moet doen?
Of kom je daar niet voor? Er zal vast wel een reden zijn dat je bij me komt? Niets gebeurt toch zonder reden, alsjeblieft toch? Zoveel vragen.

Ik weet ook zo weinig van je, alleen dat je er bent. In zo’n vibrerende stilte, zo aanwezig onzichtbaar en ontastbaar voelbaar. Weet je wel hoe het voor mij is? Juist wanneer ik zekerheden nodig heb en een houvast, juist dan ben je er om precies dat duidelijk te maken wat ik wel weet maar zo graag niet wil horen.

“Het is goed zo”, fluister je dan. Jij weet dat alles goed is. Je baadt in vertrouwen, ik in angst. Alles kan toch niet zomaar goed zijn? Zo ongeacht, zo zonder reden tussen de moeilijkheden en problemen van alledag bovendien. Luister toch eens, wat denk je wel? En toch is alles zo goed hé, zo ongeacht wat eigenlijk. Ik weet dat je dat weet. Ik weet dat je weet dat ik dat weet.

Waarom geloof ik het dan niet? Waarom zou ik overpeinzingen, dilemma’s en problemen niet zo serieus nemen, wat blijft er dan toch over? Als dat er niet meer is, wat is dan nog mijn houvast? Geef me het terug, ik ben er zo bekend mee. Wat zou het leven anders zijn? Weet toch wat je me afneemt, je had het toch zo goed met me voor?

Sorry, zo bedoel ik het niet, sorry. Ik ben gewoon bang, zo onbestemd bang. Niet eens voor jou, maar van waaruit je komt. Van waaruit je me benadert en daar waar je zo nauw mee verbonden bent. Zo zorgeloos, zo waar. We zijn hetzelfde hé? Dat is wat je me wilt laten zien, is het niet? Zo hetzelfde. Zo anders schijnend, zo verschillend verschijnend.
Dank dat je er was, kom gauw weer eens langs.

Schrijver: Erik Florijn, 11 januari 2009


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.2 met 11 stemmen 652



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jan Hertog
Datum:
18 januari 2009
Een hartstochtelijk stukje tekst!

Het hooggebergte laat zich moeilijk bedwingen. Het kost de nodige zweetdruppels en tranen om een bergtop te beklimmen, zeker als je een bergtop wil bereiken die net iets boven je kunnen ligt. Alpinisme is dan ook niet zonder risico’s. Bereid je daarom ook goed voor. Maar als je dan eindelijk de top van de berg bereikt hebt dan is daar het enorme uitzicht in al die windrichtingen. Het is daar zo mooi dat blijkt dat het lijden, met haar overpeinzingen onderweg, de moeite waard waren..
Dus, beste Erik, kies zorgvuldig een bergtop uit, bereid je goed voor en bedwing hem. Dan vind je innerlijke rust.

Ps. Vergeet niet dat je je moet zekeren in het hooggebergte!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)