Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Mijn preek over de diepere betekenis van de Doop van Jezus

Een doop is niet zomaar een vluchtig gebaar, maar een handeling vol symboliek en betekenis.

Hoe ging het er feitelijk aan toe bij de doop van Jezus, waarover het evangelie vandaag vertelt?
Als klein kind had Jezus de Joodse riten ondergaan en was hij op die manier opgenomen in de Joodse gemeenschap. Als volwassen man ging Jezus zelf bewust naar de bekeringsritus van Johannes en liet zich door hem dopen. Zoals uit de Bijbel bekend gebeurde dit in de rivier de Jordaan. Hij werd erin ondergedompeld en daardoor gereinigd.

Reinheid is voor Joden een absolute eis. De onderdompeling betekende: zich afkeren van eigen kwade wegen, het oude afzweren, eraan doodgaan en zich bekeren naar een nieuwe levenswijze. In de eerste lezing spoort ook Jesaja ons aan zo’n nieuwe levenswijze aan te gaan. Daarna werd de dopeling naar boven getrokken. Dat deed hij dus niet zelf, het overkwam hem zoals het leven ons overkomt, ons gegeven wordt door anderen. Dit werd duidelijk een nieuw leven.

Jezus leefde feitelijk al dertig jaar toe naar dit moment. Hij was zich groeiend bewust geworden van zijn verlangen naar eenheid met God, zijn Vader en werd door die zaak begeesterd en bezield. Hij zag klaar in wie hij was en welke zijn weg verder zou zijn en hij kreeg de bevestiging dat de weg, die hij tot nu toe gegaan was de juiste voor hem was.
Door de doop kwam Jezus tot vele inzichten. Het werd hem duidelijk wie God was: zijn Vader en hij werd op zachte manier vervuld door de Geest van God. Ineens hoorde hij uit de hemel een stem zeggen: “Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde”.

Jezus wist zich een andere mens met een nieuwe naam, een doopnaam: ‘geliefde Zoon’. Nu was hij er helemaal klaar voor om aan zijn zending te beginnen! Dat het hem daarbij niet altijd voor de wind zou gaan weten wij , onder andere uit het verdere Marcus evangelie, het lijden en de kruisdood van de Messias. Kruis en verrijzenis hoorden bij Jezus’ leven, zoals bij elke mens.

Het kruis treft momenteel het hele Gaza-gebied, tot aan de grenzen van Libanon en Egypte. Een mensonterende oorlog treft dagelijks vele onschuldige slachtoffers. Hoe is het zover gekomen? Ik moest deze week ineens denken aan de boeken van Paul Ferrini. Daarin wordt gepleit voor onvoorwaardelijke liefde en gewaarschuwd tegen de vernietigende kracht van angst. Wat vandaag gebeurt in Gaza is het regelrechte gevolg van angst.
De Israëli zijn al jarenlang bang om nog eens een Holocaust te ondergaan, dus verdedigen zij op extreme wijze hun land, in de hoop er nooit meer uit verdreven te worden.

De Palestijnen doen hetzelfde, ook uit angst om volledig uitgeroeid en verdreven te worden. Net als de Joden verdedigen zij daarnaast ook nog eens hun eigen geloof.

Neem mensen hun angst weg en er komt een vreedzame oplossing.
Jezus liet zich symbolisch dopen in de Jordaan. Wat doen wij als wij veel zorgen hebben? Wij nemen een verfrissende douche. Even al je zorgen eraf spoelen. Even geen angst voelen, maar je heerlijk voelen onder rustgevend warm reinigend water.

Waar vonden in de Oudheid vele diepgaande filosofische gesprekken plaats? In de badhuizen!
Onder het badderen door werden oplossingen bedacht en werden er gedachten uitgewisseld.
Water, als symbool van lichamelijke en geestelijke reiniging! God de Vader wist dus perfect welk symbool hij aan de mensen moest geven om hen op rustgevende positieve gedachten te brengen. Water! Onderdompeling in reinigend water: de Doop!

Johannes wist al dopende welk geestelijk effect dat op mensen had en Jezus liet zich door hem dopen in de Jordaan. Waarom? Omdat hij in al zijn goddelijke wijsheid wist dat dit symbool door mensen onthouden en toegepast zou worden!

Oplossingen voor oorlogen, conflicten en andere grote problemen worden meestal veel te ver gezocht. Een ruzie of conflict start meestal met iets kleins waaraan men zich ergert. Als dat niet uitgesproken wordt, dan groeit het en escaleert het, tot een uitbarsting volgt.

In Gaza begon de ergernis over land dat afgepakt werd. De oorspronkelijke Filistijnen werden er verdreven door hun Joodse broeders, die jarenlang ergens anders gewoond hadden. Feitelijk was dit gebied eerst ‘niemandsland’, van iedereen dus. De Israëli maakten het dorre land vruchtbaar en de huidige Palestijnen hoedden er hun schapen. De ergernis begon dus eerst over dorre aarde en wat later over het slik der Aarde!

De angst begon, toen de Palestijnen bang waren dat de Israëli hun grondgebied nog groter wilden maken ten koste van hen. De ergernis aan Joodse zijde begon toen de Palestijnen niet wilden meewerken aan de ontginning van de woestijn op Israëlische wijze. Het verzet was geboren en toen ontstond aan weerszijden de angst voor de ander. Beide partijen waren bang om geloof, macht en bezit te verliezen! Zo ontstond de haat en later de aanslagen, nu de oorlog in Gaza.

Ik wou dat God de Vader vandaag zijn machtige stem in elk oorlogsgebied onverwacht zó donderend liet klinken dat iedere vechter meteen stokstijf aan de grond genageld zou staan. Dat elke soldaat en bevelhebber te horen zou krijgen: STOP! NU METEEN! IK HEB JULLIE DE AARDE GEGEVEN OM ER IN VREDE MET ELKAAR OP TE WONEN EN KIJK EENS OM JE HEEN! WELK EEN JANBOEL MAKEN JULLIE ERVAN!

Ik wou dat God de Vader het daarna extreem overvloedig zou laten regenen, zodat alle vechtenden wakker geschud zouden worden en gereinigd van kwade gedachten. Dat zij één moment in de liefdevolle ogen van Jezus Christus zouden kunnen kijken en geheeld zouden worden. Dat zij gedoopt zouden worden in onvoorwaardelijke liefde en dat er weer vrede in hun hart zou wonen.

Misschien moesten wij een massa gebedsdienst daaraan wijden. Niet alleen voor Gaza, maar voor de hele wereld! Dan zou de Wereld gedoopt worden in de Vrede van de Heer, zoals God met zijn symbool van de doop oorspronkelijk bedoeld heeft!


Zie ook: http://laurinevdpitte.spaces.live.com/

Schrijver: Laurine Vandepitte, 16 januari 2009


Geplaatst in de categorie: religie

1.4 met 5 stemmen 551



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
laurie
Datum:
18 januari 2012
saai
Naam:
maarten
Datum:
25 december 2011
Sorry, normaal ben ik vrij redelijk op dit gebied, maar hier wil ik wel iets over zeggen.

God was anders wel degene die er een handje van had om oorlog te voeren, genocide te plegen en "afvalligen" af te slachten. Zo staat het in het OT (Deuteronomium is zo'n voorbeeld), dat valt niet te ontkennen, hoe je het ook wilt interpreteren.

Zolang dat als voorbeeld wordt gegeven zal de mensheid niet veel anders doen. Het zou vrij hypocriet zijn van God om met een bulderende stem mensen op hun plaats te wijzen door te zeggen dat hij de aarde heeft gegeven om daar in vrede met elkaar te leven terwijl die aarde nog is besmeurd met het bloed van miljoenen slachtoffers van Zijn oordeel.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)