Hartenkreten

Stralende glimlach

Als jochie in de jaren '70 van de vorige eeuw lachte het leven mij en de mensen om mij heen toe; helaas overleed pake, met wie ik het altijd goed kon vinden. 'k Had 'm nog graag een groot aantal jaren meegemaakt, maar de hemel besliste anders. Als jonge(n)man in de jaren '80 van de vorige eeuw behaalde ik diverse diploma's en verschillende bewijzen. Bovendien leerde ik de Wetten van de Liefde in de Les van de Liefde van en met mijn eerste vriendin. Die relatie heeft tweeënhalf jaar geduurd, al werd er pas na vier jaar een definitieve punt achter gezet.

Mijn leven kreeg vleugels toen eind jaren '80 Californië mij verwelkomde en stortte in toen eind september 1990 de motor acuut stopte. Na tien jaar gewerkt te hebben, gaf ik er de brui aan en heb mijzelf naar een niveau ontwikkeld dat de wereld aan kan. 'k Kon de wereld aan en dus trok ik de globe over. Overigens zonder de waarde van zowel nátuur als cúltuur te onderschatten en mét eerbied voor iedereen die mij respecteert. Individuen die dit achterwege hebben gelaten, zijn mijn woorden niet meer waard.

Zowel mijn in- als uitwendige glimlach is al jaren weer terug. Zeker niet alléén, maar vooral échte mensen maken het leven de moeite meer dan waard. De stralende glimlach van mijn lerares Recht op de M.E.A.O., van Russen, Mongolen, Chinezen en andere wereldburgers alsmede die van mijn 'Omkesizzers', mijn vrouw, Cypriotische, Turkse, Griekse en Portugese vrouwen en mijn werk in de vroege ochtenduren, zorgen ervoor dat ook mijn stralende glimlach weer structureel aanwezig is.

Schrijver: Annejan Kuperus, 24 januari 2009