woorden

Waarom zou ik nog schrijven? Waarom? Geen idee. Mijn schrijfsels schijnen zoetsappig te zijn. Ze schijnen te vallen onder de categorie..Kiss me and smile for me.. Nou en??

Daarom wilde ik ermee ophouden. Vanwege die weegschaal die naar het negatieve uitsloeg.
Tot ik bericht kreeg van mensen die mij vroegen waar mijn woorden bleven. Want zij misten die woorden. Die woorden die leven blazen in leegheid. Zoals een glimlach licht brengt in de duisternis van eenzame harten.
Zoals John Denver die met zijn zoetsappige geluid mensen gelukkig maakte. Zoals ik mijzelf nu op dit moment gelukkig maak omdat ik verdomme weer schrijf. En weet dat ik altijd zal blijven schrijven. Gewaardeerd of ondergewaardeerd. Het zal mij geen ene moer interesseren. De taxi wacht op mij omdat ik op tijd bij mijn woorden moet zijn. Het vliegtuig dat mij door de geluidsbarrière zal brengen omdat ik een deadline heb. Ja..dit voelt zo goed.

Sluit je ogen en laat mij vertellen over ons. Kus mij en glimlach die glimlach die mij bij jou hield. En nee. Ik zal nooit meer weggaan bij jou.
Laat me sterven in woorden die voor altijd bij je blijven. Laat mij je liefhebben in woorden die de vorm van liefde aannemen. Laat mij het land bewerken waarop onze liefde voortgebracht zal worden. Laat mijn zintuigen jou behagen. Laat de lente in onze harten zijn zoals wij in elkaars hoofd zitten.
Laat mijn woorden tot en in jou komen…

woorden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 376