Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Eenzaam maar niet alleen

“Eenzaam maar niet alleen”.
Dat waren de woorden van onze oud-koningin Wilhelmina.
Het werd in een boek opgeschreven dat over haar ging.
Ik denk er wel eens aan als ik me alleen voel.
Ben ik nu alleen en niet eenzaam? Vraag ik mij dan af.
Nee, eigenlijk allebei wel een beetje.
Als ik met mensen een praatje kan maken niet, maar als ik niemand zie op een dag, dan voel ik me én eenzaam én alleen.

Vanaf mijn vroegste jeugd ben ik eigenlijk al eenzaam, een eenling.
Ik hoor er niet bij.
Niet bij mijn familie, want zij zijn anders en hebben geen respect voor mij.
Dat is verdraaid moeilijk om je dan een medeburger van deze aardbol te voelen.
Toch doe ik dat wel en soms ben ik heel erg trots op mezelf.
Trots dat ik zoveel heb bereikt in dit leven alleen al.
Al was het alleen maar om te beseffen dat mijn jongens een goede baan hebben en niet aan de drank of drugs zijn.
Het zijn integere mannen geworden en ze hebben geen schulden en kunnen zich wat permitteren.

Inmiddels ben ik al antiek geworden, want ik ben al ruim een halve eeuw oud.
Nog steeds ben ik niet grijs, een persoonlijke beloning denk ik wel eens.
Steeds weer opnieuw lijk ik de kracht te hebben een nieuw leven te starten.
Dit keer in een nieuwe plaats en met een gezellige flat en leefomgeving.
Ik ken inmiddels al een paar mensen in de buurt en vrijdag komen er zelfs een paar op mijn verjaardag.

Men moet nu niet denken dat ik niet kieskeurig ben.
Integendeel, hoe ouder ik word, hoe kritischer!
Men moet heel wat in zijn mars hebben of een heel goed karakter hebben, wil ik me open stellen voor de ander.

Toch ben ik eenzaam en erg vaak alleen, hoe ik dit kan volhouden?
Soms is het me een raadsel, maar ik denk dat het komt omdat ik nooit de hoop heb opgegeven.
De hoop dat ik mijn gelijke tref, of een aanvulling van mijn leven door bijzondere ontmoetingen.
Want die zijn er wel degelijk.
Ik doe nog steeds ontdekkingen over wie ik ben en wat ik allemaal kan.
Ongelooflijk, ik heb de afgelopen maanden zowaar ontdekt dat ik goed kan boetseren en dat ik daar reuze plezier in heb.
Wat meer wil een mens dan tevreden zijn.

Ook al ben ik dan eenzaam en alleen, ik ben wel tevreden en heel positief!

Schrijver: Eva Mensch, 14 juni 2009


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.9 met 18 stemmen 727



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Mariek
Datum:
30 juli 2009
Wat een eerlijk verhaal. Heel moedig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)