OP = OP
“Af en toe ontmoet je in je leven mensen, die een onuitwisbare indruk achterlaten.”
Met deze openingszin begon op 9 juni 2005 mijn eerste inzending ‘Casimir’ die door de redactie op nederlands.nl werd geplaatst. Ik moet toegeven, dat ik me trots en voldaan voelde, vooral door de allereerste positieve reactie van Ridzerd. Bovendien was ik (en ben nog steeds) mijn vriend Lodewijk dankbaar, die me over de streep wist te trekken om iets in te zenden. Toen was ik nog de koning te rijk door over voldoende materiaal te beschikken om verhalen, beschouwingen of hartenkreten te schrijven. Aangezien deze meestal een hoog autobiografisch gehalte bevatten kende ik zelfs de luxe om ten minste vijf inzendingen op voorrad te hebben. Ik begon me langzamerhand een beetje thuis te voelen op de site, te meer omdat bleek, dat mijn inzendingen goed werden ontvangen en beoordeeld.
Dat ik geen geboren schrijver ben wist ik al bij voorbaat, maar het werd me voor het eerst goed duidelijk toen ik een jaar later de inzendingen nog eens had herlezen. Ik besloot te stoppen en gaf dit op 15 mei 2006 te kennen met de inzending “Niets…” - De reacties van lezers hierop waren van dien aard, dat ik aan de juistheid van mijn beslissing ging twijfelen en de draad weer oppakte…
“Op = op” schreef mijn kleindochter Chiara ooit als kadowens voor Sint Nicolaas op haar verlanglijstje. Ze was toen amper zeven jaar oud en had vanuit een folder van een grote speelgoedzaak als volgt letterlijk overgeschreven: Barbiepop, op = op, My little pony op= op enz. enz. In de loop der jaren is deze grappige vondst in onze familie een eigen leven gaan leiden en werd dan ook te pas en te onpas gebruikt. In de meeste gevallen nu nog bij wijze van een berusting over iets wat is geweest en vermoedelijk nooit meer terugkomt.
Nu ik deze laatste inzending schrijf en daarbij nog eens positief terugkijk op voor mij vier leerzame jaren, moet ik toch eerlijkheidshalve constateren, dat ik weinig écht creatief ben geweest. Zo zijn b.v. allen de inzendingen: “Confrontatie, Fatsoen, Nummer 29 en Voor geen meter” echt fictief en zuiver fantasie, aannemelijk door gebruik te maken van situaties en gebeurtenissen uit het dagelijks leven om mij heen. Alle andere inzendingen hebben voor mij één ding gemeen: allemaal dezelfde kost met weinig smaakverschil (stampot, zie “Niets…”). Vergelijk ik gemakshalve het schrijven van inzendingen met het uitpersen van fruit op een handpers, dan is er met de handpers niets mis. De vrucht echter, die het sap levert, is nagenoeg leeg geperst en er is geen andere sapgevende vrucht meer bij de hand. Om nu verder te gaan met het resterend pulp is voor mij geen optie en het zou veel weg hebben van het abstracte gezegde, dat “aan een tafel, waaraan blad en poten ontbreken moeilijk een diner kan worden opgediend”. Conclusie mijnerzijds: dit is geen gewone schrijversdip die men na enige tijd te boven kan komen; het is meer het totale gebrek aan ideeën, motivatie én bezieling. Met nummer 50 in het zicht is inzending nummer 49 genoeg geweest. Als u het net zo nuchter kunt zien als ik en mijn beslissing om ermee te stoppen kunt respecteren,, dan heb ik de situatie juist ingeschat.
Rest mij natuurlijk nog te vermelden, dat mij die vier jaar actief zijn op deze site veel goeds hebben gebracht en dat ik er contacten van onschatbare waarde aan over heb mogen houden. Dat voelt goed en ik ben er ook dankbaar voor. Hierbij noen ik bewust geen namen om te voorkomen onopzettelijk iemand tekort te doen. Het valt bovendien niet te ontkennen, dat ik in die tijd enorm veel van anderen heb geleerd en van sommigen waardevolle tips heb mogen ontvangen. Daarom zal ik de inzendingen op de diverse tabbladen ook in de toekomst met een zekere regelmaat en met veel belangstelling blijven volgen. Ik blijf dus latent aanwezig.
Tot slot wil ik gaarne een ieder, die mijn pennenvruchten vanaf het begin of zo af en toe heeft willen lezen, beoordelen of van commentaar heeft willen voorzien, oprecht dankzeggen. Ook een woord van dank aan de redactie die mij altijd correct heeft behandeld en mijn inzendingen soms met originele afbeeldingen voorzag. Deze keer niet het gebruikelijke “Tot een volgende keer”. - Ik wens u allen nog veel creatieve momenten voor uw inzendingen én veel voldoening op deze site toe. Voor mij zit het erop, want:
OP = OP
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: afscheid
Wanner de ideeënbron
2.085
Geef je reactie op deze inzending:
Blijkbaar denk ik te impulsief en te weinig rationeel en dat is dan weer de aard van het beestje. Men heeft mij wel eens een minderwaardigheidsgevoel verweten en ook, dat ik voor mezelf de lat te hoog leg. Die verwijten ervaar zo langzamerhand als zijnde terecht. Een Duits gezegde luidt: "Ein Bäumchen krümmt sich, aber ein Baum nicht mehr". Ondanks die waarheid ben ik een ieder dankbaar voor haar/zijn bemoedigende en positieve reacties die in elk geval al hebben bewerkstelligd, dat er barsten zijn ontstaan in de zekerheid om naar aanleiding van mijn vermeende onzekerheid definitief te stoppen.
Ik beloof derhalve in de komende tijd te trachten goed bij mezelf te rade te gaan en alle aangedragen argumenten en tips te laten meewegen. Geef me daarom a.u.b. ruim de tijd om dit degelijk te doen. Ik geef, om heel eerlijk te zijn, slechts met tegenzin toe, dat ook een tikkeltje ijdelheid (herkenbaar menselijk trekje?) daarbij ook een kleine rol speelt.
Je moet een sterke rug - karakter - aard hebben als je door de negatieve beoordelingen niet de moed laat zakken. Dat is bij jou blijkbaar niet het geval, maar weet je, eenmaal schrijver, je voelt hem al: altijd een schrijver, die knop kun je niet omzetten, en al zal er niet elke dag inkt uit je pen vloeien, regelmatig het ding ter hand nemen of je vingers over het toetsenbord laten dansen, blijf dat nu maar gewoon doen, want weet je op=op, dat geldt voor mijn suiker ook wel eens, maar dan ga ik nieuwe halen.
Schrijversinkt is nooit op, je hersens blijven altijd bezig, dus blijf nu maar gewoon bij ons clubje en zie het als een huwelijk, er moet aan gewerkt worden om in stand te houden.
Tot snel.
Ik schrijf soms als ik iets wil "pennen"" om het literaire ervan maak ik me nooit zorgen.
Soms verzin ik zomaar iets en dat is leuk, maar ik heb veel hobby's. Ik ben er van overtuigd dat je perides hebt in je leven waarin je met iets specifieks bezig bent. Dat telt voor jou misschien ook.
Dat zou betekenen dat er weer een nieuwe voorraad aan vertelsels komen en dan...? Dan lezen we je gewoon weer verder toch !!!
Veel succes met je bezigheden, Eva
Het ga jullie goed - ik blijf ook jullie in de toekomst graag lezen!
Maar als ik je stuk zo lees lijkt het er op dat je gewoon geen zin meer hebt om te schrijven. Het is echter best mogelijk dat je er later weer plezier in krijgt. Maar waarom zo definitef er een punt achter zetten?
Zelf ga ik door, 'zolang de voorraad strekt'.