Remi
Ik leerde Remi kennen toen hij een paar weken jong was, toen al onhoudbaar in het gezin, alleen de zoon van het ouderpaar was erg met hem begaan.
Remi werd dus afgestaan, kwam terecht in een voor hem betere omgeving. Dat dacht men, al snel werd het levenslicht door een jaloerse nicht uit z'n linkeroog geroofd.
Ik kom er nog wel eens, de kinderboerderij, ik roep hem bij zijn naam. En dan zwiert dat koppie op die lange nek omhoog, flubbelt rood het aanhangsel steeds langer. Met een scheef gezicht zoekt hij erkenning.
Remi is een kalkoen, Remi is extreem rechts.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid