Plek
Zij wist niet wat te doen, een moeder tot stof vergaan, zij dacht een verleden te begraven. Maar al dat haar restte was niet meer dan een keramiek vol gruis.
Verstrooid zocht zij naar een plek waar zij de herinnering kon vast houden, het park, daar heeft ze haar hart uitgestort. En daar ligt mams, links en rechts en iets verder uitgewaaid, onbetrouwbare wind, maar dit park is waar zij haar plekje vindt.
Geplaatst in de categorie: emoties