Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Een verdwaalde stekelbol.

Als mijn vriend Paul zijn hond uitlaat, wenst mij altijd goedenacht. Nu was het afgelopen nacht zo, dat er op dat moment een egel over straat wandelde.
Mijn kennis over egels gaat niet verder, dan dat zij in de winter een winterslaap houden en in het bos thuishoren. Dus niet midden op een doorgaande weg. Hij was een aardig stukje uit zijn koers geraakt.

Snel gedacht, snel beslist. Paul ging de egel vangen en ik zou hem naar het rand van het dorp brengen waar een stukje bos aan grenst. Daar ging ik dan: in pyjama op mijn pantoffels met een egeltje in een emmertje op de passagierzetel.
Zo zenuwachtig als ik was, de egel schijnbaar niet. Ik was nog maar net op weg of er kwam al een hoop geluid en bewegingen vanuit het emmertje.

De flinke bobbel in de weg had ik helemaal niet gezien. De sprong van mijn kleine autootje liet alles kraken. Maar in de emmer werd het ineens heel stil. Zo kon ik gelukkig zonder al te veel problemen naar de juiste plaats om de egel zijn vrijheid terug geven. Binnen een paar seconden was de egel verdwenen.
Wie zou er nu het meestgeschrokken zijn? De egel of ik? Naar huis rijdend dacht ik: “Wat maakt het uit, we zijn allebei ten minste weer thuis.”

Schrijver: E van Dam, 16 oktober 2009


Geplaatst in de categorie: dieren

4.5 met 12 stemmen 214



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)