Liefde & Haat
Verrek. Voor de zoveelste keer weer verliefd. Dit keer ben ik er totaal niet blij mee. Waarom niet? Omdat tot nu toe elke verliefdheid op een fiasco is uitgelopen. Het meisje is te onbereikbaar voor me. Altijd. en het allervervelendste deze keer is dat ze niet totaal onbereikbaar is. Dit zal ongetwijfeld resulteren in een pijnlijke afwijzing.
Waar zeur ik over, zult U denken. Ik ben jong evenals mijn lichaam. Ik heb nog geen rimpels, puistjes of wat dan ook. Ben ik knap? Nee, dat niet. Maar later zal ik alleen nog maar aftakelen. Al drie jaar heb ik geen bevestiging van wederzijdse liefde gehad. Al drie jaar ben ik vrijwel continu verliefd geweest op verschillende meiden. Al drie jaar leef ik in verdriet. Verdriet omdat ik val op diegene die toch niet bereikbaar voor me is. Waarom? Dat vraag ik me af. Deze keer voelde ik dat alweer verliefd begon te worden en hield dit met alle macht tegen. Met averechts effect. Ik ben nog nooit zo verliefd geweest.
Ik kan er niet tegen dat ik toch geen kans maak. Ze heeft zat leuke mannelijke vrienden. Ze is knap en aardig. Ik ben lelijk en saai. Hoe gaat dat ooit matchen? Normaal zou ik zo iets hebben van: laat maar zitten. Ze is knap en lief maar ze zal toch wel iemand vinden die beter is dan ik ben. Nu ben ik echter zo verliefd dat ik haar gewoon mijn liefde moet tonen. Alhoewel ik verwacht dat dit slechts pijn bij mij op zal leveren. Mijn gevoel heeft de eindeloze strijd met de ratio gewonnen.
Anderzijds weet ik dat ik me aanstel. Ik weet dat ik in zelfmedelijden lig te krioelen. Maar het vreselijke is dat telkens als ik daar aan denk, mijn verachting voor mezelf steeds groter wordt. Dan neemt mijn onzekerheid toe en walg ik nog meer van mezelf dan eerst. Hoe moet ik ooit een meid vinden, als ik mezelf niet kan luchten? Kan ik een gelukkig relatie hebben als ik weet dat zij met mij moet leven? Ik wordt er allemaal zo gek van dat ik echt steeds ongelukkiger begin te worden. Ik heb al weken niet meer oprecht gelachen.
Geplaatst in de categorie: psychologie