Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Beroerd...4

'Wat een pech mevrouw, nu maar hopen dat ze de dader zullen vinden he?' Huh...ja m'n man is dood, van de trap gevallen!
Het arme kind snapt in het geheel niet waar ik het over heb, de deurbel gaat...Marjorie! Ze komt me helpen met de begrafenis, ze gedraagt zich als een ijskonijn en weet meteen van alles te regelen, misschien heb ik ook nog wat in te brengen!
'Papa wil niet in de kerk hoor' en bloemen..zonde van het geld, nouj a zonder bloemen vind ik 'n beetje saai, troosteloos, ik wil toch echt rode rozen.
Het wordt een witte kist en een eenvoudige rouwkaart, hooguit vijftig stuks.
Samen gaan we naar de aula, met kostuum, het enige dat hij heeft trouwens!
Hij ligt er vredig bij, een glimlach om z'n mond, terwijl er toch niks was om te lachen...m'n ogen worden vochtig, zo had het toch niet moeten gaan, niet zo...
We waren niet super gelukkig, we paste niet bij elkaar, Ruud was een stoffig type en ik een gezelligheidsdier.
Heel eerlijk gezegd hield ik meer van m'n kater dan van hem, ik gedoogde hem zal ik maar zeggen!
Marjorie gaf ook niks om hem, geen idee waarom ze er nu is, misschien voor de erfenis?
Ooit zo'n 22 jaar terug vond ik hem wel aardig, we waren beide alleen, dan gaat de rest vanzelf...
Donderdag wordt Ruud gecremeerd en zondag komt onze zoon terug van z'n wereldreis, het zal een schok zijn voor Walter, hij weet nog van niets...

Schrijver: Thea Kuperus-Hulsbus, 25 maart 2010


Geplaatst in de categorie: spijt

3.9 met 7 stemmen 383



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)