Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

beroerd....5

Het is zover...de gasten stromen binnen, blikken van ongeloof, verbijstering, ze komen verhaal halen bij mij en ik probeer zo eerlijk mogelijk alles uit te leggen.
Er staat en foto van Ruud bij de kist, de muziek klinkt zacht, de door mij uitgekozen liederen zijn stemmig, bijna saai, maar zo was hij ook, dus goed!
Bij de deur staat een grote vaas met rode rozen, alle genodigden leggen straks een roos op de kist.
Marjorie kijkt naar mij...geen spoor van verdriet, raar kind denk ik, zo gevoelloos onder de dood van haar vader.
Ik heb nog steeds een brok in m'n keel, het beroerde gevoel is weg, maar 'k voel me verre van lekker!
Jammer dat Walter er niet is, als hij straks thuis komt is hij vaderloos, verdrietig staar ik voor me uit...
De heer Thomson, de werkgever van Ruud, spreekt een paar woorden, evenals oom Cees, knap als je dat kunt, nee niets voor mij.
Het Ave-verum speelt, het is bijna voorbij, de mensen lopen rustig langs de kist, het afscheid, de laatste groet aan mijn man.
De familie praat wat na, kopje koffie en een broodje, om daarna weer huiswaarts te gaan, ook ik moet verder, zonder hem...ik voel me verdrietig, maar ook bevrijd!
Marjorie wil nog even mee naar huis, we moeten praten...Oh!

Schrijver: Thea Kuperus-Hulsbus, 28 maart 2010


Geplaatst in de categorie: spijt

4.0 met 2 stemmen 251



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)