draagkracht
Mijn voeten zakken door onder de last. Hun samenhang is niet toereikend. Wil ik te veel en te ver? De tijd zal het leren. De knoop laat zich niet doorhakken, wil ontward worden en eist geduld. Open ogen en open oren. Alle zintuigen alert, klaar voor het onverwachte. De werkelijkheid dient zich aan en vraagt erkenning. De mond is maat en middel tegen schrokken en verslikken. De voeten hervinden zich en zoeken het lichaam. Het geheel is samen sterk. Zich beperkend tot die ene stap, genoeg voor het moment.
Geplaatst in de categorie: filosofie