Jaloerse verraders

Wees nooit bang, want verraders zijn overal, als ongedierte, maar zij dienen niet de liefde, enkel de haat, die hen vroeg of laat zal treffen, zoals God geen valse gluipaards duldt. Makkelijke prooien kiezen zij als slachtoffer, laf als hyena's, maar zij vergeten dat daden van onrecht hun zielen zullen vermorzelen tot op de laatste vezel. De natuur is weliswaar wreed, maar engelen staan erboven en waarlijk kwaad wordt nu eenmaal waarlijk gestraft door de God die alle kwaad doorziet en rechtzet. De tijd zal het leren, zeggen de ouden en zij hebben gelijk, met het verloop van de tijd keren de kansen voor de rechtvaardigen, het duel met iedere satan wordt gewonnen, want Jezus wist als geen ander hoe het is om onrechtvaardig gekruisigd te worden, Hij liet het toe, met moeite maar toch, Hij wist dat er aan Gene Zijde met betere ogen gekeken wordt, dieper, intenser, breder, zeer zeker met meer liefde en volop wijs, vol integer mededogen. Geheel tegendraads aan veel wrede wereldbewoners. Moge de Christusgeest ons geheel bewonen! De oaseloze woestijn heeft mij klem en uitgedroogd strompel ik voort, met een halflege flacon whisky, een dilemma om van te drinken, aan de rondom-horizon zijn geen tekenen van leven of hoop, enkel heet zand onder mijn verschroeide voeten en heet zand zover mijn ogen reiken. Er zijn lichte glooiingen, maar dat is de enige vorm van afwisseling, wat ik door mijn uitgeputte lichaam niet merk. Ik zal vallen en het hete zand zal mij overspoelen als het water van Gods Geest. Misschien dat een bedoeïnenkaravaan mij vindt, maar een piramide kan ik wel vergeten, natuurlijk veel teveel werk voor een naamloze vreemdeling met een rode baard van enkele maanden, zo niet jaren. Ik moet denken aan mijn literaire zielsverwant Arthur Rimbaud, die ergens in een Egyptische piramide zijn naam heeft gekrast. Curieus, die arme vriend van mij, hoogstwaarschijnlijk in de laatste fasen van zijn schizofrene martelgang, zijn persoonlijkheid totaal verdwenen door diverse psychosen en abrupte psycheverschuivingen. My name is nobody van Hill & Spencer. Dan bieden die driehoeken in de woestijn nog een laatste stroohalm houvast, zij het bitter weinig. Een driehoek op die manier geplaatst straalt de liefde/de levensenergie terug naar de Liefdesgod/Levengever, zodoende symboliseer je een Ware Eenheid van het aardse met het goddelijke. Ik heb nogal veel magische en paranormale boeken verorberd. Zo zegt Eliphas Levi in zijn magische lijfwerk: 'De mens is de wonderdoener van de aarde, en door zijn woord, dat wil zeggen door zijn verstandelijk woord, beschikt hij over fatale krachten. Hij straalt en trekt aan als de sterren; hij kan genezen door een aanraking, door een teken, door een wilsuiting.'. Levi, een sterk in de magie bedreven priester, was van sterke invloed op de jonge, poëtische Rimbaud. De tragiek van Rimbaud zit in het feit, dat hij tijdens zijn leven, al pijnlijk vroeg, afscheid moest nemen van zijn geniale kunstenaarschap, vanwege zijn alsmaar verder oprukkende paranoïde-schizofrenie. Het is die onafwendbare ineenstorting van zijn eens zo trotse, gevierde, literair uiterst unieke persoonlijkheid, die zo'n pijn doet! die zo navrant ontroert! Ik mag blij zijn wanneer ze mijn ontzielde lichaam naar het even zielloze Holland verschepen of zal ik maar net als Jezus die magische truc uithalen... Ik kan het hoor! Sterven zal ik niet, evenmin is Rimbaud gestorven, want ik ben al vele doden gestorven in het leven zelf, wat mijn dood betreft, dat vind ik al net zo belachelijk en nietszeggend als ieder godsverachting. O Christus, laat het U zijn die ik tegenkom op mijn laatste schreden in deze harteloze woestijn, verlos mij en alle liefdevolle mensen van de jaloerse verraders, stuur hen maar eens naar de woestijnen, waarnaar ze mij en andere onschuldige, godminnende mensen verdrijven.

Jaloerse verraders

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.5 met 2 stemmen 204