Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Excuse me!

Ik heb werkelijk de meest verschrikkelijke wegen bewandeld om tot de ware wijsheid te komen, tot de meest ware inzichten aangaande God.
Ik heb mezelf toegetakeld als een vod, een slaaf, een onderdaan, een niemandal, een dier, een melaatse, een goddeloze, een onmens, een marionet.
Ik zit van boven tot onder onder de meest afstotelijke tatoeages, de piercings steken overal in mijn gekwetste lijf, mijn lijf heeft heroïne, cocaïne en hasj moeten verduren, opium en mescaline, de zwaarste dranksoorten, paddestoelen en andere gifplanten. Nog sta ik recht overeind en ben ik capabel op mijn gebied, de wereldliteratuur, de dieptepsychologie en de mystiek.
Ik weet dat ascese-adorerende religieuzen van mij walgen, maar dat zij ondertussen zichzelf ook vetmesten met Belgische kazen en gebraden rosbief en biefstuk.
Ik haat schijnheiligheid, ijsheiligen. Ik ben onlangs nog met Anouk naar bed geweest, maar waarom zou ik dat van de hoge toren blazen, ze is naast haar popstatus ook maar gewoon een vrouw van vlees en bloed, die soms ontembaar smacht naar goede sex. There I was.

Als literair fenomeen kom ik toch minstens overeen met haar niveau van popstar. Daarom. Mag ik ook eens een verzetje in mijn al te overspannen geestelijke zoektocht! Het kost me zoveel, dat ik soms denk dat ik dan een lever en dan een nier en dan een hart en dan een long kwijtraak. Alsof het een videogame betreft. Floep! Weg!

Ik heb vreemde wegen bewandeld, ik wilde ook niet anders, het zat in mijn opstandige bloed, na al die kriskraswegen kom ik eindelijk tot rust diep in mijn ooit zo stormachtige ziel, natuurlijk blijven onverwachtse oneffenheden/afbrokkelingen/pijnlijkheden mij kwellen, dat geldt voor iedereen, maar hoe dan ook, hoe bizar en gemeen en onterecht ook, mijn ziel is nu geheel in vrijheid, kan nooit meer worden geknecht door aardse zaken van laag allooi, afgeschermd door bovennatuurlijke heersers, ik dank hen daar nederig voor, wat de laaggeschoolde ratten ook nog in petto hebben, ik klik hen weg met één vingerbeweging, sorry hoor, maar ik hoef mij toch niet te schamen voor mijn gelukkige mens-zijn?
Ik ben zielsgelukkig met mijn zijn in een menselijk lichaam zolang het duurt en ik ga ervoor! Ondanks de pijnlijkheden en de beproevingen en de ellendige obstakels, fysiek en psychisch.
Dat er ooit een paradijs was, geloof ik niet meer, dat het ooit komt, dat wel. Maar niet op aarde. Excuseer mij, het zal elders zijn! Dat maakt toch niet uit, als we maar samen in het Nieuwe Paradijs zijn, waar dat ook zal zijn.
Liefde delen!

Schrijver: Joanan Rutgers, 11 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 3 stemmen 527



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Fabiola
Datum:
12 augustus 2010
Je mag dan (in the eyes of the beholder) de grootste vrouwenversierder aller tijden zijn, maar in de laatste alinea maak je er wat interpunctie betreft weer een potje van.

Als je daar, vooral aan de punt-komma, toch zo'n hekel aan hebt, weet dan dat korte zinnen de emotie van een schrijver beter overbrengen dan lange. Een pakkend scenario schrijven is een vak.

In elk geval krijg je van mij de complimenten voor het feit dat je wel begrijpt dat een lelijke kop onder je verhaal de zaak kwalitatief niet beter maakt. Wat dit betreft kunnen heel veel dichtertjes op deze site aan jou een voorbeeld nemen. Proficiat.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)