Open Monumentendag

Gouda is een moerasstad, ik zit erin gevangen en ik kom dan ook nauwelijks ergens anders meer, alsof de stadspoorten er nog staan en ik er niet door mag.
Inmiddels weet ik bijna alles van mijn woonplaats, mede dankzij de hoogtijdag, waar ik iets over wil mededelen, kán mededelen, daar ik nooit op het idee kom om eens een andere plaats te bezoeken. Ik ben een koala-beer, die de hele dag in zijn boom hangt en maar knaagt aan zijn hallucinerende voedsel. Lezen is herkauwen als de koeien. Monumenten zijn ieder jaar weer anders, want je komt ten eerste ieder jaar weer andere mensen tegen en ten tweede wijzigt het interieur en de manier van rondleiden ook per jaar. De perceptie varieert keer op keer.

Die grote Sint Janskerk die in het hart van Gouda ligt blijft imponeren om zijn verbijsterende ruimte, de tijdloze schoonheid van de glas-in-lood-ramen en de mooie muziekuitvoeringen, die daar regelmatig gegeven worden.
Prins Willem en prinses Maxima zijn er ook binnen geweest, nou, dat leek wel Koninginnedag! Die Willem boft maar met zo'n sexy Argentijnse!
Naast die bombastische kerk, gestolen van de roomsen, staat het kunstmuseum, ooit landelijk in het nieuws vanwege homo-erotische foto's van Mohammed of zo. Ik duik meestal wel even naar binnen, met name om een schilderijtje van Gustave Courbet, waarvan ik nog steeds vind, dat het in mijn woonkamer behoort te hangen. Ook een alleraardigst schilderijtje van witte en rode druiven begeer ik al jaren. De rest mag blijven hangen. Om goud en zilver geef ik niet. De martelkamer is werkelijk gruwelijk, vooral omdat je moet beseffen dat er echte mensen zijn gemarteld op beestachtige wijze. Er is zelfs één van de oudste isoleercellen. De ingang loopt gek genoeg via het koorgedeelte van de katholieke kerk. In het toenmalige museumrestaurant hebben we ooit tijdens een etentje de uitgave van 'De fictieve brieven...' gevierd.

Eens heb ik de Barbaratoren beklommen, wat eenmalig was, want je moest met gammele houten trappen omhoog, op eigen risico, het was buitengewoon eng, maar ik heb het gered.

Het farmaceutisch museum 'De Moriaan' is leuk, maar persoonlijk ben ik op die pijpen wel uitgekeken, het schijnt dat die pijpen zijn verhuisd, het zal allemaal wel, ik hoef dat opgedofte rijkeluispand niet meer in.

Het witte huis, waar ooit Jacoba van Beieren in haar kasteel woonde, wordt bewoond door een modern bedrijf, het is aardig op er in rond te lopen, maar indrukwekkend, nee.

Indrukwekkender zijn natuurlijk de ondergrondse restanten van het kasteel van Jacoba, kruip door sluip door en behoorlijk spannend, want al die stenen zijn authentieke kasteelstenen, zij het van de opslagkelders/wijnkelders en de slaapvertrekken van de dienaren. Er zijn twee ingangen tot die geschiedkundige rijkdom, beide fundamenten heb ik meerdere keren bewonderd. Qua historie is dit het mooiste wat Gouda te bieden heeft.

Dan is er nog een molen ergens daarboven, die bezocht ik ook wel eens, gezellig tussen de Franse en Japanse toeristen. Er klom eens een vrouw van middelbare leeftijd omhoog en haar rok bleef hangen aan een spijker, waardoor ze lange tijd te kijk stond voor een fors publiek, haar witte slip bracht veel hilariteit teweeg, nog eens versterkt door mijn gevatte, onbeschaamde opmerking:

'Open Monumentendag!'

Open Monumentendag G Gouda

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 351