Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Verliefde fietsen

De rode damesfiets en de blauwe herenfiets kwamen opeens naast elkaar te staan, terwijl er honderden fietsen om hen heen stonden, lagen, zweefden. Meestal stonden ze daar een dagje in de zonnehitte, de regen en de sneeuw. Diegenen die hen daar neergezet hadden, verdwenen dan een tijd in het station en vermoedelijk in de razende, grote rupsen, die om de zoveel tijd arriveerden en vertrokken. Het krioelde er meestal van de haastige mensen, die snacks verorberden, sigaretten rookten bij een grijze paal, renden, schreeuwden, elkaar kusten, steeds in beweging, op enkele vermoeide zwervers met halve literblikken bier van een B-merk. Er werd op de grond gespuugd en verregende dagkranten lagen her en der verspreid.

Vanuit het binnenste van haar binnenbanden kwam er een warme gloed opzetten, die zich verspreidde via de kettingkast, het frame van het stuur en uiteindelijk de hele fiets in vuur en vlam zette. De damesfiets voelde zich hevig aangetrokken door de gloednieuwe herenfiets naast haar. Ze dampte zelfs. Ineens tikte ze met haar voorwiel tegen het voorwiel van de knappe buurman, die eerst nogal schrok, maar al gauw diezelfde gloed ervaarde, omdat hij zag hoe mooi opgepoetst en glanzend zijn buurvrouw was. Hij tikte terug. Haar koplamp begon te blozen, zijn koplamp ook. Spontaan gingen al hun lichten branden. Hun bellen begonnen te rinkelen, samen deden ze 'Paradise by the dashboardlight' van Meatloaf en Ellen Foley in hun spectaculaire paringsdans. Hun lichten knipperden mee als discolichten. Ze kusten elkaar met de koplampen, zoals verliefde fietsen dat gewend zijn. Ze zouden wel helemaal in elkaar willen opgaan, maar dat ging niet, ze vielen op elkaar, letterlijk en figuurlijk, de sturen haakten bijna onlosmakelijk in elkaar en schrammen van hun passiespel waren de tekenen van hun Romeo en Julia-liefde. Bij fietsen is er namelijk een tragische limiet in ware passie, wat nog eens benadrukt werd door de eigenaren, die verbaasd terugkeerden naar de innig verstrengelde fietsen. Met veel moeite kregen ze de smoorverliefden uit elkaar, zowel de man als de vrouw schaamden zich voor hun fietsgedrag, maar toen ze elkaar eens goed aankeken, ontstond er een blik van diepe herkenning, er steeg vanuit hun harten een warme gloed door heel hun lichamen en ze besloten een keer met elkaar naar de film te gaan of uit eten, in ieder geval gaven ze elkaar hun telefoonnummer en de rest is duidelijk.

Maar het bleek dubbel geluk, want de verliefde fietsen zagen elkaar eerst vaak weer en later kwamen ze zelfs in dezelfde schuur te staan, vlak bij elkaar, jaren lang...

Schrijver: Joanan Rutgers, 22 september 2010


Geplaatst in de categorie: humor

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 264



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)