Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Storm

Voor de boekhandel waaien de kranten uit de krantenstandaard en ze worden onbetaald en ongelezen meegesleurd door de windgod Lugh. Een gelaarsde blondine probeert gefrustreerd haar Belinda-sigaret aan te steken, terwijl een scooter-held 'Jij bent een lekker ding!' tegen haar schreeuwt en lachend omkijkt, alsof hij de charme van John Travolta bezit. Rare jongens, die zo hun openingszinnen beginnen. Omgekeerd gebeurt het ook steeds vaker, omgangskunde, nog een nieuw schoolvak. Een oude vrouw verliest een briefje van vijf euro en rent er stuntelig achteraan, maar ze kan er naar fluiten, want de stormkrachten zijn meedogenloos. Ooit zag ik als kind de torentop van een bekende toren in Leeuwarden naar beneden vallen, bijna vertraagd, zelfs elegant, een machtig gezicht. Als het stormt, dan zie ik dat beeld weer voor me. Of ik zie rode, gebroken dakpannen op de straat, omgewaaide knoerten van bomen, soms een auto indeukend, soms een fiets verpletterend. Ik hoor de sirenes van politieauto's, brandweerauto's en ambulances. Ik zie de paniek in de ogen van tegenliggers, hun haast om veilig thuis te komen, de voordeur te barricaderen, de cv op 22 graden, even snel een pizza opwarmen, een wijnfles ontkurken, de televisie aan en genieten maar! Straks maar even bellen of Ellie veilig thuisgekomen is en of ze dit weekend met me naar de film wil, uiteraard als de storm is gaan liggen. Kijk maar eens naar de menselijke gestalten, die tijdens stormweer hun gordijnen sluiten, dat gaat heel plechtig en gewichtig, met bijna bevende armen, nog even rondspeurend door het raam (als het maar niet breekt!), ze zien nauwelijks iets, het is meer voor de vorm, met angstige, bezorgde gezichten trekken ze de stoffen nog eens extra hard dicht. Blij dat ze de storm symbolisch kunnen sluiten.
Huiskamerheroïek.

Aan de andere kant kent storm ongekend veel positieve ervaringen. De boel wordt eens flink doorgelucht, want ook op straat moet dat gebeuren en oude energieën maken plaats voor frisse energieën. Veel slepend sacherijn wordt al ras vergeten en voor de dieren is het ook een opruimfeest. Lugh is een goede god, ook al lijkt het van niet, net als de godin Shiva, die ook vernieuwing brengt uit verwoesting. Verder kan ik erg genieten van vrouwenharen, die in de war raken en wulps dartelen op de bewegingen van de wind. Helemaal mooi is het als een vrouw het aandurft om met zulk weer een losse rok te dragen en als ik dan voorbij fiets, precies op het moment dat die rok zo hoog opwaait, dat ik onbeschaamd een steelse blik kan werpen op haar door de wind bewierookte string. De wind ruist als bovenmenselijke kracht door de bijna bladerloze bomen, hun gele en rode rokken worden woest omlaag getrokken door Lugh, de slanke boomstambenen komen vrij en de hulpeloos uitgestoken takarmen bibberen in de kou. Van mij mag het elke dag stormen, daar worden mensen vrolijk van, heen en weer geschud worden, het verstand verliezen, klakkeloos verliefd worden, zo te zien is dat een remedie voor velen vandaag de dag. Okay, de al te hardnekkig somberen uitgesloten, daar zijn weer andere therapieën voor.

Schrijver: Joanan Rutgers, 4 november 2010


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 2 stemmen 105



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)