Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Weggevlogen

Mijn grappige, makke, hardgebekte agapornide is na jarenlang samenzijn ontsnapt via een openstaand bovenraampje, waar ik geen erg in had. Hij mocht vaak 's avonds een tijd rondvliegen door het hele huis, dan zette ik alle deuren open, liet hem aan mijn kostbare boeken knagen, vond ik wel wat hebben, mijn boekenmanie was toch te overdreven, meestal ging hij op mijn voeten zitten, terwijl ik naar een film keek. Daar beet hij door mijn sokken heen, soms echt venijnig pijnlijk, dat ik hem moest wegjagen. Ook ging hij graag op mijn hoofd zitten, dat maffe beest, waar hij aan mijn haren begon te trekken. Hij was zelfs zo grenzeloos dat hij op de rand van mijn bierglas ging zitten of peukjes uit de asbak op de vloerbedekking smijten. Pennen van tafel gooien, aan meubels knagen, maar zoals gezegd, vooral in mijn tenen bijten. Hij was het tegendeel van schuw, veeleer opdringerig, maar zeer gezellig en intelligent. Zingen kon hij als de beste, dat deed geen operazangeres hem na. Ik was ooit van plan om een roman over hem te schrijven, maar dat is er nooit van gekomen. Een winkelbediende, nu Mosad-agent, vroeg me vaak of het boek al vorderde, maar dan deed ik het af met een grap. Het zou 'Gesprekken met mijn agapornide' gaan heten, maar nu hij plotseling is ontsnapt hoeft dat niet meer voor mij. Ik heb hem buiten nog op een auto zien dollen, maar toen is hij over de flats voorgoed weggevlogen. Een Marokkaanse vrouw maakte een gebaar van tja, niets aan te doen, zo doen vogels nu eenmaal. Hij zal de herfst en de winter niet overleven, dat staat wel vast, maar de rechtmatige vogelvrijheid zal hij zeker nog ervaren. Ik kijk nu naar de afgekloven boeken, die hij heeft achtergelaten, het raampje staat dag en nacht open, maar ik begrijp dag na dag meer dat de kans op terugkeer heel miniem is, want welke vogel kiest voor gevangenschap als de vrijheid eenmaal bereikt is? Misschien dat hij van de honger en dorst instinctief terugkeert? Onzin natuurlijk, wat zong die vogel vrolijk toen hij de totale vrijheid bemachtigd had!

Schrijver: Joanan Rutgers, 12 november 2010


Geplaatst in de categorie: vrijheid

5.0 met 2 stemmen 1.077



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)