Adieu, sirene

De laatste twee dagen voor je vertrek naar Italië ben ik liefdevol opgevangen door een echt liefdevolle en speciale vriendin, die mij hielp om bij jou weg te blijven, omdat je het liefste nog mijn bloed wilde zien vloeien, destructief als je was.
Je narcistische persoonlijkheidsstoornis maakte dat je me na mijn zienerschap wilde afmaken, als een sirene, die mij passioneel naar buitensporige hoogten bracht, om me daarna op de harde rotsen te pletter te gooien.
Je schreeuwde als een lelijk viswijf in je woonstraat naar mij: 'Godverdomme, oprottten, jij!'.
Geen wonder dat die simpele zielen die daar rond jou wonen naar de politie belden, je hebt ze allemaal in je gewiekste tang van charmant verleiden en tot narcose betoveren.
Ik doorzag je en dat was levensbedreigend voor jou.
Je hebt me je diepste trauma's getoond, je zei dat je een zware vorm van borderline hebt, het een en ander wat niet te behandelen valt, dat heb ik geweten, linke boel, zeer gevaarlijk, je veranderde van totaal liefdevol in totaal haatdragend en vijandig, zelfs moordend! Zomaar, vanuit het niets, onbegrijpelijk en gekmakend, psychoseverwekkend.

Ik voel dat ik sterk beschadigd ben in mijn hoofd, er is veel onnodig verwoest door jou, veel verdriet gemeen in mij losgemaakt, ik wilde van het balkon springen, het maakte me niet meer uit, zo heb je me gekilld. Zo heb je me voorgelogen, al die ophemelende woorden over mij verdwijnen nu in de gierkelder, het is als een fata morgana, pure illusie.

Mijn krachtdieren zijn o.a. een haai, een sperwer en een uil. Dat wist ze, zij had een leeuwin als krachtdier. Ik peins nog steeds over onze heftige liefdesavonturen, was het echt voor haar? Of vluchtgedrag?

Momenteel, beste lezers, is ze zo goed als gearriveerd in haar ecodorp te Noord-Italië, dat mag ik hopen, ik heb met haar de kleren uitgezocht en ingepakt, ze is niet enkel die slechte keerzijde/schaduwzijde, dat wil er al met al niet in, door haar psychische beschadigingen kan ze er in wezen niet echt iets aan doen dat ze zo wreed doet, waarschijnlijk is ze zelf nog veel wreder bejegend, duizend maal wreder, daarom, clementie, ik en jullie, hoe naar ze mij ook behandeld heeft, ik leef nog, ze heeft me daarnaast heel veel liefde geschonken, dat blijft te onderbelicht, maar echt, wat ze mij gegeven heeft is meer dan God zelf.

Lieve Mirjam, het ga je meer dan goed in je nieuwe woonomgeving en als je ooit in Gouda terugkeert, weet dan dat ik liefde voor je koester, hoe de realiteit ook verloopt.
Echt lief ben je niet, maar wel liefdevol.

Adieu sirene Mirjam Mirjam Bruijn borderline

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 10 stemmen 344