Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Mirjam, proficiat!

Ondanks de zielsdiepe pijn, die je me hebt nagelaten, sinds je vertrek naar Italië, wat je altijd van plan was, ook al werden wij op de valreep smoorverliefd op elkaar en hebben we de toppen van liefdesvereniging ervaren, in de laatste spanningen voor je echte vertrek kwam alles wel erg ongelukkig op zijn pootjes terecht, braken we beiden onze benen en ons ideale geluk.

Toch was het werkelijk God, die ons deze ervaring wilde geven en ben ik Haar/Hem daarvoor eeuwig dankbaar, want hoe heftig en kortdurend en uitputtend onze passie ook was, ik heb God in jou, door jou ontmoet! Beiden zo intens vol liefde, we zouden hoe dan ook als de vlinders omkomen in de kaarsvlam, zonder dat van tevoren te beseffen.

Na ruim tien jaar was ik eindelijk weer eens samen en intiem met een buitengewoon lieve en artistieke vrouw, ik was uitzinnig van vreugde, zag mijn dagtaken niet meer, was geheel vervuld van jou.
Je wilde mij nooit meer verliezen, toch deed die ander in jou wel de wrekende actie om dat te bewerkstelligen. Onbegrijpelijk. Verbijsterend. Diep shockerend. Psychose-verwekkend. Maar nu ben je weg uit Gouda en is het de vraag wanneer je terugkeert en hoe en wie ik dan nog voor je ben. Een stuk afgerond verleden? Een afgebekte affaire? Een vergissing? Of is de ware Mirjam nog wel in staat tot eerlijke bejegening? Kun je je foute bedenkingen inzien, de misverstanden vergeven en toch een vriendin zijn?

Je bent vandaag 37 jaar geworden, Rimbaud werd niet ouder en had een veel beroerder leven dan jij en was werkelijk getergd door zijn schizofrene inborst, ik hoop dat jij minstens dubbel zo oud wordt als hij!
Je uiterlijke schoonheid zal verbleken, zoals bij iedereen, maar ik zal je innerlijke schoonheid nooit uit mijn ziel bannen, daar je zo diep in mij zit en ik je koester als mijn geboorte en overlijden.

Allerliefste Mirjam, ik wil je heel hartelijk en vriendelijk en passievol feliciteren met je eenzaam gevierde verjaardag in dat land, waar je mij tijdig voor verliet en wie weet wel voorgoed, maar toch, ondanks mijn tegenspartelende venijnigheden, kus ik je van top tot teen en overal, het liefste eeuwig, dat zou wat zijn!

Schrijver: Joanan Rutgers, 21 januari 2011


Geplaatst in de categorie: feest

5.0 met 3 stemmen 150



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)