Voor de gek
Ik heb er niet voor gekozen, dit leven is mij opgedrongen, ooit zaaide een man mij in een vrouw. Het duurde best wel lang eer ik besefte dat ik een spel moest meespelen. En nu dans ik macaber, steek ik in ruggen en lach u uit, midden in uw gezicht. Uiteenrijtend trek ik mijn zwaard terug, houten kerststalfiguren zwijgen stil de jaren vijftig, ik ben godverdomme m'n jeugd kwijt.
En toch, ik mag er zijn, sterker nog, ik ben er. Vraag mezelf alleen af wie ik voor de gek houd. Niet de oude man, die kijkt minzaam glimlachend toe. Ik mag die oude man, laat zich niet gek maken.
Geplaatst in de categorie: individu