Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Jessica Durlacher in Gouda

Ik probeer meer en meer tot mijn positieven te komen en ik voel dat ik er niet alleen voorsta, ondanks dat ik wel veel alleen ben en door de stad dwaal om onder de mensen te zijn.
Toevallig is het boekenweek en dé boekhandel van Gouda Verkaaik had Jessica Durlacher gestrikt voor een interview met een leraar Nederlands van het Leo Vroman College.
Ze promootte vooral haar nieuwste boek 'De held'. Haar uitgever escorteerde haar. Ze heeft een diepzinnige, vorsende blik. Ze woont met haar man Léon de Winter en hun kinderen in Hollywood.

Ik stond twee meter van haar af, met mijn zwarte cowboyhoed op, daar ik me bijna kaal heb laten scheren. Ze kwam vers van het boekenbal in Amsterdam. Het gemis van Harry Mulisch was goed voelbaar, nu krijgt Kluun al die aandacht, terwijl ze met haar arm een neerwaartse beweging maakte.
Ze haat Arnon Grunberg.
Ze droeg strakke, zwarte kleren en ze is tenger, ze leek op olifantenpantoffels te lopen met frutseltjes. Haar haar viel steeds voor haar gezicht als een voile.
Ze is één van de grote vijftien schrijvers, zegt ze.
Tijdens het schrijven van haar laatste boek woonde ze een tijd boven een paardenstal, wat erg stonk.
Ze zei dat jongens van vijftien willen veroveren en verkrachten! Bij dat laatste morden de mannen, ik ook.
Ze heeft niets met thrillers en zij en Léon schrijven nog steeds om de beurt een boek, de ander doet dan het huishouden, maar zij kookt altijd. Vroeger las ze graag Vestdijk, Nescio en Elsschot. Voordat ze begint te schrijven zet ze koffie en shopt ze kleren op internet.

Haar boek 'De held' gaat zeker verfilmd worden, Paul Verhoeven zit al achter haar aan, maar die wil ze niet en ze wil zelf het scenario schrijven, een vinger in de pap houden. Toen ze klaar was neusde ik nog wat bij de dichtbundels en zonder om te kijken gleed ik weg als een slang uit zijn mand. Ze leest geen Nederlandse boeken meer, zegt ze, waarom ook, ze schrijft immers zelf hoogstaande literatuur en ze is absoluut niet narcistisch. Dat vond ik die bolle uitgever van De Bezige Bij wel met zijn vergulde geld-in-het-laatje-glimlach.

Schrijver: Joanan Rutgers, 16 maart 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.8 met 8 stemmen 104



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Freek
Datum:
23 maart 2011
Mooie impressie. Beter en sterkere tekst als Joanan emoties meer kanaliseert. Uiteraard is dat slechts mijn persoonlijke observatie.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)