Identificatie

Het leven gaat maar aan weinig mensen voorbij zonder af en toe een paar tikken uit te delen. Zelf heb ik ook wel enkele dingetjes meegemaakt die een mens beter niet kan meemaken. Maar de gedichten die ik erover heb geschreven kun je tellen op de vingers van één hand. Liever probeer ik te schrijven op basis van identificatie. Daarvoor tracht ik mij voor te stellen hoe iemand zich in een bepaalde situatie zou voelen en hoe die persoon dan zou handelen. Voor echte schrijvers is dat ongetwijfeld de normaalste zaak van de wereld.

Lang niet iedereen blijkt dan te zien dat het maar een verzinsel is. In NRC Next heeft van mij bijvoorbeeld een gedichtje gestaan onder het pseudoniem Hermina Tijsterblom. Ik heb mij daarvoor ingeleefd in een gelovige vrouw die een kind verloren heeft. Daarop kwamen reacties van mensen die met mij meeleefden. Dat is natuurlijk heel lief van die mensen en ik waardeer het oprecht. Maar ik heb geen kind verloren, gelukkig, en ik ben een ongelovige man van in de zestig.

Het is ook gebeurd dat ik een haatgedicht had geschreven vanuit identificatie met een slachtoffer van seksueel misbruik, al stond dat er niet expliciet bij. Daarop kreeg ik reacties van mensen die vonden dat je iemand niet zulke afschuwelijke dingen mag gunnen als ik in dat gedichtje had gedaan. Ook hier heb ik weer respect voor de mensen die zo reageren, want zij doen dit vanuit oprechte verontwaardiging. Maar ik haat helemaal niemand. Ik probeerde me alleen maar me een beetje te verplaatsen in iemand die redenen voor haat heeft.

Zoals ik mij probeer te identificeren met mensen die iets ervaren of hebben ervaren, zo identificeren veel mensen zich blijkbaar weer met de personages over wie zij lezen. En dat is maar goed ook, want het is maar zeer de vraag of zonder identificatie wel literatuur zou kunnen bestaan.

Schrijver: Jacob, 4 mei 2011

tijsterblomlive.nl

identificatie lezer lezer schrijver

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.6 met 9 stemmen 223