Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten over geboorte

Boterdiep 5, Bedum

Soms heb ik het gevoel dat regen al onze wandaden, onvolmaaktheden, misvattingen, tekortkomingen, ijdelheden, haatacties, onvermogens, onmachten, ondeugden en fouten wegspoelt als toiletwater. Regen verbroedert ook, je ziet de mensen dan collectief worstelen om droog te blijven, het is bindend, omdat iedereen zichtbaar getart wordt. Er zou een glas wijn op gedronken moeten worden, wanneer de regen de menselijke ellende weer wegspoelt en de lucht weer opklaart. Regen maakt vergevingsgezind, het ontdoet je van oude wrok jegens mensen, die je veel pijn hebben gedaan, vooral als het gepaard gaat met donder en bliksem, dan is het positieve effect helemaal in kannen en kruiken. Het is een gratis natuurlijke transformatie voor iedereen. Vergeten en vergeven is een heilzaam proces voor onze diep gekwetste harten, het maakt dat we ondanks alle lijden kunnen blijven liefhebben, hoe dan ook. Elkaar ten diepste vergeven is nodig om elkaar vrij te laten en om de spirituele liefde ruim baan te geven. Psychische liefde is veel belangrijker dan fysieke liefde, al is dat laatste in de juiste vorm even mooi, maar in de praktijk vaak zo broos en snel verwelkend. Liefde op zielsniveau, dat is liefhebben voorbij het aardse geploeter, dat is jezelf en anderen verenigen met de Schepper. Dat zal dan ook ons uiteindelijke doel worden, de Eeuwige Liefde, waar ons alle inzichten geopenbaard worden over allen die wij liefhadden, liefhebben en lief zullen hebben. Pas dan zullen we elkaar echt stevig in de armen vliegen, nu zijn we nog te onwetend, op enigen na. Maar wat een rare titel boven deze hartenkreet, Joanan? Raar? Nee hoor, want het is het adres waar ik geboren ben, ik heb het nooit bewust bekeken, maar onlangs wel dankzij Google Maps. Er zitten wel heel veel vijven in mijn geboortedatum en -plek: 5 mei 1965 nummer 5, drie keer 5, bingo! Ik zag trouwens ook dat ik op stand geboren ben, een gietijzeren levensboomvoordeur, riant langs het Boterdiep. Met mijn neus in de literaire boter gevallen. Ik kon zelfs de kamer van mijn geboorte zien en de kamer waar mijn wieg stond, waar iemand zich verhangen heeft, nee, niet Piet Paaltjens, roemlozer. Naast mijn geboortehuis woonde een dokter en aan de andere kant zat een slagerij, ooit nog zelf gebouwd en beheerd door een overgrootvader van mij. Misschien dat ik daarom zo'n carnivoor ben. Genetisch materiaal verloochent zich niet. Beide opa's dronken graag cognac en jenever, buitensporig dan hé, ik voel de erfenis iedere dag lonken. Zo, dus daar koos ik ervoor om ter wereld te komen, in dat trieste, Groningse dorp, heel slim van me, want wat er ook gebeurt, dieper dan Bedum kun je niet zinken. Verduveld sjamaantje!

Schrijver: Joanan Rutgers, 8 mei 2011


Geplaatst in de categorie: geboorte

4.0 met 8 stemmen 303



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)