Als een rivier
Naarstig op zoek naar weer een lager punt, ontsprongen uit smeltend ijs of opwellende bron, mijn stroom leidt naar een zee aan mogelijkheden. Ik val als water in de bergen, meander traag in de lage landen, ruis langs riet en beemd. Bedding is vertrouwd, ik vloei niet anders, geef voeding aan de wielen naast de dijk.
Laat mij gaan, kanaliseer me niet, als een rivier wil ik vervallen in hoogte naar de oceaan. Terug naar de schoot van mijn bestaan.
Geplaatst in de categorie: vrijheid
'twee' druppels water op de oude Fred lijkt.