Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Mijn buur verhuist

Klopt, mijn buurvrouw heeft verteld dat zij met haar gezin naar Breda wilde verhuizen. Maar dat was ondertussen al weer drie jaar geleden. Ja, natuurlijk heb ik soms wel eens gevraagd: “Hoe staat het met Breda?” Buurvrouw vertelde dan dat het met de puntentelling niet echt erg hard ging. Zo ging de verhuizing bij mij weer naar de achtergrond.

Maar laatst vertelde zij met haar oudste zoon erbij: ze waren wezen kijken naar een woning in Roosendaal. Maar de familie heeft de woning afgewezen. Ik luister en bespreek het wel en wee over verhuizen, maak nog wat geintjes over de vijgenboom uit de voortuin. En ga gewoon weer door met de dingen van de dag.

Maar hoe dom van mij, ik duw het weer naar de achtergrond. Ik mag mijn buren ontzettend graag en het heeft mij altijd een goed gevoel gegeven om naast hun te wonen. Waarschijnlijk is dat de reden geweest van het niet willen zien van het verhaal, dat nu bewaarheid werd.

Want net vertelde mijn lieve buurvrouw Fatima, dat ze terug was van Roosendaal en dat ze daar een woning hebben geaccepteerd. Ze gaan over vier weken verhuizen. Bam, of dat er een steen op mij viel. Met een gevoel van verdriet feliciteerde ik haar. En langzaam kwam het besef, hoe erg ik haar zou gaan missen, ook haar man en vier kinderen, die ik van pubers naar jonge mensen heb zien groeien. Haar man, die altijd bereid was om mij ergens mee te helpen als ik daar om vroeg. En dan de buurvrouw, die dankzij haar doorzettingsvermogen om Nederlands te willen leren al hele gesprekken met mij voerde.

Lieve Fatima, ik ga je heel erg missen. Je lach, je medeleven, je blijdschap, maar vooral gewoon jou. Na Marokko ben je hier in Zeeland geland. Nu dertig jaren vertrek je naar Brabant. Ik wens je veel goede vriendinnen toe.

Je buurvrouw Eva

Schrijver: E van Dam, 25 mei 2011


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.4 met 7 stemmen 231



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Eva
Datum:
27 mei 2011
Bedankt lieve Iris, het is een vreemd idee dat zij er straks niet meer zijn. Maar gelukkig is Roosendaal niet het eind van de wereld. En niet elke vernieuwing, hoeft slecht te zijn.
Naam:
Iris
Datum:
26 mei 2011
Lieve Eva, blij dat je een bericht achterliet, zo kan ik je opnieuw wat virtuele moed inspreken. Kop hoog, vooral moedig zijn en uitkijken naar even zo'n goede buren die er waarschijnlijk zullen komen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)