Literair vrijgevochten
Ik was ongeveer vijfien toen ik als een bezetene de literatuur indook, daarvoor had ik alle stripboeken in de bibliotheek verslonden, fotoboeken en boeken over bizarre en extreme onderwerpen. Ik haatte de autoritaire terreur op de scholen, waar ik achteraf gezien niets aan gehad heb, enkel frustraties opgelopen en nog meer haat verzameld tegen de gezapige bourgeoisie, de laffe aangepasten en de brave meelopers, de schijnheilige kontenlikkers met hun gedweeë ja-geknik, bang voor hun opgeblazen posities en hun vernislaagje imago. Zij die hun handen in onschuld wassen, net als eens Pilatus, nergens verantwoording voor nemend, ook al doet de schijn anders vermoeden, helden op stinksokken, lansen van plastic. O, wat haatte ik die benepen wereld van de zogenaamd volwassenen, die wirwar van huichelarij en dikdoenerij, verkapte tirannie en overdreven zelfingenomenheid. Hun onderdrukkende handelsgeest maskeerde de prehistorische knots. Ik vond Punk te reactionair, ik was meer een Gothic-prins met mijn voorkeur voor zwart. 'Je bent een echte non-conformist!', zei mijn jongste broer. Hij had gelijk, ik was een rebel in hart en nieren. Datzelfde heilige vuur ontdekte ik later bij Slauerhoff en nog later bij Rimbaud. Ik heb mijn psyche flinke opdonders gegeven om de totaal geestelijke vrijheid te vinden en dat is gelukt. Ik dook in alle psychologieboeken, theologieboeken, filosofieboeken, magieboeken, paranormale boeken, esoterische boeken, de bedoeling was mijn vrije ziel te vrijwaren. Ik weet hoe runen werken, de Tarot, I Tjing, zelfs zwarte magie, al gebruik ik liever witte magie. Ik heb Bacchus volop gediend en ook Hij heeft mij veel geleerd. Hasj gebruikt en een brainmachine met grootse effecten. Tijdens mijn zweethutrituelen zag ik gedichten van Baudelaire in filmfragmenten voorbijkomen, na een fles Raki bij een nachtelijk kampvuur omhelsde Rimbaud mij. Dat was in Turkije. Ik heb altijd op voet van oorlog met de brave burgerij geleefd, ook Jezus walgde van hun schijnheiligheid, hun egoïstische arrogantie. 'Zij zullen jou haten, zoals ze Mij hebben gehaat', zei Jezus wijs. En ik heb de haat van vele ingevoegde burgers dan ook volop ervaren, ken het begrip paria van top tot teen. Ik liep zogenaamd dromend niets te doen, maar zoals Jotie T'Hooft al zei, dichters doen het innerlijke werk. Ze komen er nog wel eens achter dat het geestelijke het hoogste goed is! Dat uiterlijkheden ijdele façades zijn. Dat niet alleen Hermans altijd gelijk had, maar ik ook. Dat er moed voor nodig is om heilige huisjes met de grond gelijk te maken, zoals Nico Dijkshoorn soms tracht te doen, dat niemand echt gebaat is bij welke valse, psychische gevangenis dan ook! Dat God werkelijk elke minieme beperking door dwaze individuen uitgevoerd op Zijn weegschaal legt en later werkelijk met die rampzalige sujetten afrekent. Dat de Hel geen fabeltje is, want al je stompzinnige inperkingen zullen eeuwig duizendvoudig je open zenuwen tergen!...
Geplaatst in de categorie: woede