Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Steeds vaker eenzamer.

Al een aantal jaren leef ik nu op een vreemd stukje Nederland. Of dat de Zeeuwen het mij in dank af nemen dat ik het zo noem, dat weet ik niet. Maar uiteindelijk is Oost-West Zeeuwsvlaanderen dat wel.
Als je hiernaartoe geëmigreerd bent, dan merk je pas dat het hier heel anders gaat.

Als je hier bent geboren is er niets aan de hand. Je kent iedereen van de lagere school en zo niet, dan ken je ze wel van uit het café, kerk of een andere vereniging. Maar je kent elkaar, als je hier geboren bent. Minimaal de helft van je leven. Maar wat als je hier niet vandaan komt, dan is het anders.

Nu is het wel zo dat ik in mijn verleden nergens langer dan 8 jaar gewoond heb. En dat ik altijd makkelijk gedag zei en niet meer terugkeek, maar gewoon ergens anders weer verder ging. In die tijd was dat geen probleem voor mij, waar ik ook kwam, binnen de kortste keren was er weer een kennissenkring opgebouwd.

Maar nu is het anders, nu merk ik dat ik misschien wat zuiniger met mijn kennissen had om moeten gaan.
Nee het is nog anders, het is meer dat ik hier geen aansluiting vind. Dat is wat ik hier heel erg mis. De enige echte vriend, die ik hier bezit, is mijn buurman. Het is wel mijn enige vriend die ik heb gekregen in de afgelopen 7 jaar. Natuurlijk ook mijn buurvrouw, maar die heeft nog een man en een heel gezin.

Als mijn buurman weg is, kan ik niemand in de buurt opnoemen om even bij langs te gaan. Dan merk ik dat de vereenzaming veel groter is dan vermoed. Natuurlijk komt er wel eens iemand langs, maar dat is dan wel voor hun beroep. Ik zou zo graag iemand leren kennen hier in de omgeving. Zodat ik niet eerst 190 km. moet reizen en 5.50 euro moet uitgeven omdat ik graag een keer op visite wil.

Een eenzame Dame uit Zeeuws-Vlaanderen.

Schrijver: E van Dam, 1 december 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.1 met 7 stemmen 181



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Eva
Datum:
1 december 2011
Dat kan heel goed mogelijk zijn.
Omdat ik het op dit moment niet zo erg op mijn netvlies heb zitten, heb ik mijn geschreven verhaaltjes weer eens doorgekeken.
Op dit moment voel ik dat mijn gevoelens van nu gelijk zijn aan die van toen.
En toch bedankt voor het compliment.
Naam:
J.de Groot
Datum:
1 december 2011
Email:
joke190411telfort.nl
Ja, eenzaamheid is heel triest, maar direct na je eerste zinnen dacht ik hé, dit heb ik al eens gelezen en ik ben gaan zoeken en kwam het tegen op 02-02-2011....
Dan zal het toen in ieder geval indruk op me gemaakt hebben.
Sterkte.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)