Ds. Zeldenrust ranselt de media
Gemeente! Op deze vierde zondag van het jaar 2012 wil ik met u spreken over de media. Laat ik beginnen met dat woord te definiëren. Want de media – wat zijn dat nu eigenlijk? Zijn dat soms zigeunerinnen met fonkelende ogen en een half ontblote boezem die met een scrabbelspel geesten oproepen? Bedoel ik de Chars en Ogylvies die boodschappen van overledenen overbrengen, zodat het hart van hun nabestaanden verlicht en hun droefheid getemperd wordt? Nee, gemeente, dat bedoel ik niet. Wat ik bedoel zijn media zoals daar zijn de krant, de radio, de televisie en tegenwoordig ook het internet. Want dat niet alles wat in uw dagblad staat waar is, zult u ook wel eens hebben opgemerkt.
Stel dat u getuige was van een ongeluk. U hebt bv. gezien dat een Audi op een Fiat botste omdat de Fiat geen voorrang verleende. Er waren twee gewonden. Maar wat stond er de volgende dag in de krant? Daarin stond dat de bestuurder van de Audi schuld droeg aan het ongeval en dat er zelfs een dode te betreuren viel. Is u dat wel eens opgevallen? Ik zie veel mensen knikken. Precies, dat bedoel ik! Gemeente, zo gaat dat maar al te vaak: de media overdrijven de werkelijkheid. Ze geven ons menigmaal een vertekend beeld van wat er is gebeurd. En aangezien liegen een zonde is, moet dit worden veroordeeld. De Schriften zijn daarover volstrekt duidelijk.
Hetzelfde verschijnsel zien we ook op de tv en op het internet. De media vertekenen niet alleen de bestaande werkelijkheid, ze verzinnen ook een nieuwe, die niet aan feiten, maar slechts aan het Swabiaanse brein van de reporter ontsproten is. Geruchten worden als feiten gepresenteerd, en nadat deze breed in de media zijn uitgemeten, klinkt al gauw de roep om galg en rad, zodat de schuldige voor zijn schanddaden wordt gestraft. Gemeente: is dat terecht? Mogen we mensen zo behandelen? Mogen we iemand, die niet door de strafrechter is veroordeeld en wiens schuld aan het één of ander nog helemaal niet vaststaat, al bij voorbaat aan de digitale schandpaal nagelen? Is dat niet even erg als brandstapel en blok uit de Middeleeuwen, die we allemaal uit onze geschiedenisboekjes kennen?
Een paar jaar geleden ging op Hyves het gerucht dat Joran van der Sloot zou zijn opgedoken in Drachten. Hij zou daar wonen in een flatje. In een mum van tijd had zich een joelende menigte, voorzien van fietskettingen en honkbalknuppels, rondom dat gebouw verzameld. Ze wilden de man, die toevallig dezelfde naam droeg als de moordenaar, mores leren. Gelukkig kon dat nog worden voorkomen. Toch had het maar een haar gescheeld. Kijk gemeente, zo werken in het ongunstigste geval de media. Dat betekent niet dat alle websites vol leugens staan, maar wel dat we waakzaam moeten blijven. De ene site is de andere niet en tussen kranten bestaan grote verschillen. Maar er is wel een tendens waarvoor we op moeten passen.
Veel mensen leiden nl. een ongelukkig leven. Ze zijn niet wie ze graag zouden willen zijn. Hun bestaan sleept zich in onbeduidendheid voort. Hun vrouw zeurt hen om de kop, hun man is meestal dronken. De kinderen hebben een te grote mond, de ziekenfondspremie rijst de pan uit. Wat schenkt in zo’n geval meer vreugde dan te zwelgen in fantasieën over een witbepleisterde miljonairsvilla, gelegen in een bosrijk perceel met lange oprijlaan? Wie zou niet graag even beroemd en geliefd willen zijn als Bill Gates, Donald Trump of Madonna?
De media reiken ons voorbeelden van zo’n gewild leven aan. We dromen bij deze schijngestalten weg! Maar tegelijkertijd blijven we ons al die tijd nietig voelen. Het verschil tussen ons leven en het hunne blijft immers bestaan! Daarom zijn we jaloers op de mensen die we bewonderen: waarom zij wel en wij niet? Gemeente, kent u dat gevoel? En het is vanwege dat gevoel, die jaloezie, dat we voortdurend op zoek zijn naar buitenechtelijke avontuurtjes, foute onkostennota’s en jeugdzonden van dezelfde mensen, die we eerst op een voetstuk hadden geplaatst. Ze zijn dan wel beroemd, maar… en dan sommen we al hun falen en feilen op. Zo breekt onze jaloezie baan – en in een mum van tijd worden reputaties geruïneerd, mensen beschadigd en verhoudingen in schandalen verstikt. Waarin lezen we dat allemaal? In de media!
Gemeente, zo is menigmaal de gang van zaken op aarde! De mensheid tracht de sterren te bereiken, maar heeft ondertussen geen weet van een leven na den dood. Zij wil andere planeten verkennen, maar is ondertussen bezig haar eigen woonstede met industrieel geweld te verwoesten. Hoe ver is het met ons gekomen! Laten we ons daarom verootmoedigen en tot slot van deze verkondiging zingen uit de bundel van Johannes de Heer lied 321, de verzen 8, 9 en 10. Bij de uitgang is er een collecte voor de Zonnebloem. Ik wens u verder een heerlijke zondag!
Zie ook: http://spiritueelaurora.blogspot.com
Schrijver: Hendrik Klaassens, 23 januari 2012
Geplaatst in de categorie: moraal
media
1.950
Geef je reactie op deze inzending:
Herken ik trouwens een bepaalde stijl, zusje? Ben je een bekende van me die hier onder een mombakkes op me reageert? Ach, dat zal wel toeval zijn. :-)
Als dat zo is, kunnen er heel veel reacties verwijderd worden op deze site.
En als ik iets zou willen weten, kan ik dat ook gewoon vragen, nou dat is niet nodig hoor.
Zelf geeft je al genoeg uitleg aan je eigen schrijven, nu zullen veel mensen het begrijpen, hoop ik.
En Moniek, geweldig hoor een echte fan, zal hij echt blij mee zijn.
(ps. zeg maar héé, dan krijg je er twee, maar dat zal toeval zijn...toch?)
Ja, ik ken Hendrik zijn werk en weet dat hij veel schrijft. Prachtig toch als iemand zich zo uit kan leven in woorden? Wat is er mis mee om iemand aan te moedigen? Misschien is het leuker als je iets over deze hartenkreet zegt i.p.v een stomme opmerking naar mij te maken.
Verder suggereer je dat Moniek alles zal moeten lezen wat ik geschreven heb. Is dat komisch bedoeld? Als je moeite hebt met dingen die ik schrijf, kun je me beter persoonlijk mailen dan hier anoniem commentaar te leveren op reacties waar je het kennelijk niet mee eens bent.
"ga door met schrijven Hendrik,
want ik geniet er van, je verhalen"
Nou ga je gang, Hendrik doet niets anders dan schrijven en je zal alles nog moeten lezen wat hij al geschreven heeft, overal en ergens.
Ook hier op de site,wil je niet weten!
Neem maar vast je vakantie op; succes hoor!
Maar, denk dat Moniek wel beter weet.
Een paar jaar geleden zag ik een toneelstuk over het leven van ds. Zelle. Dat was een predikant die ouderwetse donderpreken hield, maar dan zó zwart-wit dat het gewoon op de lachspieren werkte. Ik vond dat dreunende, SGP-achtige stijltje nogal vermakelijk en pas het nu toe op onderwerpen die in het hier en nu spelen.
Er komen vast nog wel meer preekjes aan, want zo te zien roepen ze heel wat op :-)
Ja, die media kunnen er wat van..... ze maken van een mug en olifant. Erg leuk hoe jij dit beschrijft.
De andere reacties negeren zou ik zeggen want zij hebben geen gevoel voor humor.
Ga door met schrijven, Hendrik want ik geniet van deze verhalen!