Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

EEN BIJZONDER MENS

Ze lachte hardop in zichzelf.
Het was ook zo leuk dat jouw woorden ineens een staccato werden genoemd.
Wat dat precies inhield zou ze wel eens opzoeken.
Maar bijzonder was het wel.

Op een aparte manier besefte ze ineens dat ze weer een nieuw talent in zichzelf had ontdekt.
Steeds meer werd ze alles en veel voor iedereen.
Nu ja...., voor veel mensen dan.
Zou ze dan echt de wijsheid bezitten?
Zou dat komen omdat ze zoveel had meegemaakt?
Allemaal vragen die door haar hoofd speelden en niet te vergeten de letters die zich zwart op wit op het papier vormden tot hele zinnen die op hun beurt een eigen leven gingen leiden in haar hoofd..
Dat was zij dus.

Leuk dat anderen haar beoordeelden.
Ze had zelf soms geen flauwe notie wie of wat ze was.
Soms een afgedankt vrouwmens, maar soms ook wel een bijzonder mens, omdat ze graag gaf.
Dat laatste had men dan wel door.
Misschien ook omdat ze twee van die bijzondere zonen had en de roem die ze hen toebedeelde ook haar een beetje ten deel vielen.
Dat waren zo van die overwegingen!
Soms voelde ze zich een beetje arrogant, al was het alleen al om het feit dat ze in staat was de beide mannen - ze waren tenslotte volwassen - zo goed te kunnen volgen.

Gelukkig had ze als tegenhang ook het gevoel en besef dat ze er één was van de 7 miljard en gewoon een mens.

Schrijver: Eva Mensch, 13 februari 2012


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 5 stemmen 153



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)