Gezocht: Debuterend Topschrijver!

Tom Lanoye zegt dat hij van grillige schrijvers houdt, zij die chronologische lijnen niet uitwerken, de zogenaamde open einden hanterend. Hij leest in sneltreinvaart zijn collega's en antieken, die hij lange tijd heeft uitgesteld, maar zijn roots liggen vooral bij de striphelden en dat Suske en Wiske hem enorm hebben gevormd, steekt hij niet onder stoelen of banken. Ook noemt hij Komrij, Claus en Johan Huizinga's 'Herfsttij der Middeleeuwen', wat ik ook doorworsteld heb en inderdaad inspirerend is.

Jack Kerouac is een fenomeen met ballen, evenals Céline, die helaas besmet is door anti-semitisme, maar geen blad voor zijn mond nam, net als onze Frederik-Willem Hermans overigens, die ook geen zoetsappige compromissen duldde, maar liever zijn kont tegen de kribbe gooide. Reve schokte de roomse braveriken, terwijl Wolkers en 'T Hart de protestanten te kak gezet hebben, tot hun grote schande gefileerd hebben. Prachtig hoe in 'Een vlucht regenwulpen' de hoofdpersoon die schijnheilige ouderlingen het huis uitgooit en hoe hij schaamteloos fantaseert over zijn vrouwelijke collega. Léon de Winter kwam met zijn dieppsychologische 'Opwaaiende zomerjurken' en Arnon Grunberg debuteerde met zijn schuimbekkende 'Blauwe maandagen'. Herman Brusselmans topte met zijn ex-romans en wij ja-knikten tegen Van der Heijden, Matsiers, Mak en die kloon van 'T Hart met zijn 'Knielen op een bed violen', plus die saaie Piet van 'Het Bureau'.

In het buitenland zie ik her en der nog wel jonge schrijvers opstaan, waarbij ik Amélie Nothomb eerlijk gezegd de grootste vind, maar hier in ons verzakkende kikkerlandje staat al jaren geen jongeling meer op, die de Nederlandse literatuur weet te verbluffen en te chockeren. De meeste bekenden blijken gezapige middelmatigen, die het goed doen, omdat het burgerlijke lezerspubliek geen ophef en revolutie meer ambieert. Men durft niet meer tegen de massastromingen in te gaan, punkstijl is een mode-artikel geworden en anarchisme wordt gemeden als de pest. Daarom blijven de eens zo krasse schrijvers nog steeds de Parnassus bewonen en moeten we tot in den treuren hun oubollige gezeik incasseren als zoete broodjes.

Ik hoop dat ik hiermee minsten één schrijvende jongeling kan inspireren om de tanden flink op elkaar te zetten en om de handdoek in de matte ring te gooien, zodat hij of zij die versleten groep bewierookten weet neer te sabelen met een debuutbundel of debuutroman, die zelfs God doet trillen van opperst genot en ontzag. Zorg dat de literatuur niet op apegapen ligt!

Gezocht: Debuterend

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 4 stemmen 103