Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Na een spannende wedstrijd een zware desillusie

Chelsea won uiteindelijk de Champions League 2012, na zenuwslopende strafschoppen.
Bayern München speelde over het geheel genomen veel meer aan de bal en veel aanvallender, maar miste ook vele belangrijke kansen.
Na de één nul voorsprong op Chelsea leek het toernooi beslist, maar de vliegensvlugge Drogba kopte vlak voor het einde van de tweede helft op trefzekere en schitterende wijze de gelijkmaker. Als je het niet verwacht, slaat de tegenstander toe. Je moet als voetballer nooit de huid verkopen, als de beer nog niet geschoten is, het gevaar loert in iedere hoek en overrompelt je zonder genade.

De reden dat ik voor Bayern München was, was de geniale speler Arjen Robben, die, ik herhaal dat graag nog een keer met trots, net als ik in Bedum is geboren. Arjen was best goed in vorm, maar hij miste net even die spirit om door de vijandelijke linie heen te breken en keihard te scoren, al blijft er een groot verschil tussen willen en kunnen.
Een spel heeft altijd te maken met gelukselementen en het geluk kun je niet afdwingen, zelfs niet als je denkt dat het al binnengehaald is. Natuurlijk had Drogba alle reden om zijn fatale kopbal uit te delen en natuurlijk is het fijn voor Chelsea, dat ze nog flink kunnen napimpelen met de overvloedige champagne en de extra ponden, maar het was ook gruwelijk om te zien hoe de spelers van Bayern verdoofd, verslagen en verdrietig op het slagveld achterbleven.
Schweinsteiger voelde zich persoonlijk enorm schuldig, omdat hij zijn penalty niet benutte en je zag hem in enkele seconden zwaardepressief worden. Hij schoot tegen de paal en hij stond volgens hemzelf voor paal. Arme zielen op hoog niveau.

Het ergste moment was zo ongeveer de mislukte penalty van Arjen Robben, veroorzaakt door Drogba. Je ziet hem kijken, de tegendruk van Cech doorvorsend, denkend aan zijn vele scoremomenten, bereid om zijn ziel te verkopen voor dit doelpunt, maar dan gaat er iets mis in zijn doortastendheid, hij aarzelt, hij draaft niet in één stuk door, er zit een faalangstige twijfel in zijn aanloop en dat remt zijn doeltreffendheid zodanig, zodat Cech zijn balschop opvangt als een bos bloemen.

Daarna schiet hij vanuit zijn gedeukte evenwicht nog enkele losse flodders op het doel van Cech en ook zijn vele corners treffen indirect geen doel. Hij doet niet mee aan de strafschoppen, want elke coach op de huisbank ziet, dat hij daarvoor te zeer ontwricht is.

Het is uiteindelijk Drogba, die met zijn penalty Chelsea naar de overwinning schiet. Het melodrama is afgesloten en we zien Robben in de armen van Drogba, die hem manmoedig troost en weet wat hij doormaakt. Ook andere tegenspelers worden door Drogba getroost, wat hem tot een zeer empathische voetbalspeler maakt.

Platini schenkt Robben nog enkele extra troostwoorden en we zien de Duitse strijdmakkers als verslagen, geslagen honden afdruipen. Natuurlijk ook Ribery, die gevochten heeft als een onverzettelijke leeuw. Zelfs de treffer van doelman Neuer mocht niet baten.
Wat ontbrak, was een officieel traumateam, dat hun wonden kon verzorgen, al was de erehaag van Chelsea zeer competent en sympathiek. Het Duitse elftal had gewoon pech.
Strafschoppen, het woord zegt het al, voor straf nog wat moeten schoppen, wat soms oneerlijk uitpakt, gezien de voorafgaande wedstrijd, maar zo zijn de voetbalregels bedacht en zo worden ze al jaren uitgevoerd.
Er zijn winnaars en verliezers, maar gelukkig gelden die regels niet in het echte leven, waar genuanceerder wordt beoordeeld.

Kom op, Arjen, je kunt altijd nog boer in Groningen worden! Of een café beginnen! Zat kansen te over!

Schrijver: Joanan Rutgers, 20 mei 2012


Geplaatst in de categorie: sport

1.0 met 8 stemmen 97



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)