Laat deze gevangenis

In het bad van kleuren als de beelden in mijn droom, samen zwemmen als een vis in het water. Dat is een wereld op zichzelf ver weg van de mijne en dan toch zo dichtbij en dan ademloos staren naar het doek, van alle schroom bevrijd!

Laat deze gevangenis,ga mee, met de stroom, tegen de stroom, met het wassende water. Ga heen, maak de wind, laat het kolken. Verlaat dan toch het heilige land. Laat de praal en volg de diep tedere vissen. Er zijn zeeën van tijd. De lijnen volgen vanzelf het penseel. Ga heen, treedt naar buiten, laat de kaders.

Je weet wel dat de vloedlijn verschuift. Telkens weer is elke dag anders! Elke dag schreeuwt om meer kleur aan de hemel boven het strand.

Schrijver: De Hertog, 17 juni 2012

dichter.bj.de.hertoggmail.com

vakantie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.8 met 4 stemmen 109