Treurbuisuitvaart Komrij

Daar ging hij in zijn uitvergrote pennendoos, gedragen door strakke gezichten in ganzenpas, droevig in de Amsterdamse regenval. Zijn arme weduwnaar Charles was werkelijk aangedaan en miste zichtbaar zijn grootste zielsverwant. Had Gerrit dan al die weelde aan hem te danken? Dat geloof ik voor geen millimeter. Gerrit was mans genoeg voor zichzelf. Toch maakte Charles het wel mogelijk dat wij als publiek zoveel van Gerrit hebben kunnen genoten. Een terechte opmerking van Kees van Kooten, die diep in de historische schatkamers graaide om Gerrit te typeren en eervol te gedenken. Jan Mulder had ook een pakkende lijkrede, noemde het feit dat hij met windbuks en munitie naar Portugal afreisde, terwijl Van Kooten rare fratsen uithaalde om de douane af te leiden. Komrij had toen werkelijk westerntaferelen met zijn buren. Remco Campert was karig met zijn woorden, maar zeer correct en overtuigend. De hogestemheer, een quasi-eunuch, stond garant voor de vermeende vrouwelijkheid van homosexuelen en dat was het tegendeel van een aanfluiting. De toegevoegde beelden uit de documentaire over Gerrit maakte het geheel zeer toegankelijk en indrukwekkend. De desbetreffende uitgevers wisten rake anekdoten op te halen, maar alles viel in het niet bij de rede en voordracht van onze huidige Dichter des Vaderlands, Ramsey Nasr, die het meeste vanuit zijn liefdevolle hart sprak en zijn tranen nauwelijks kon bedwingen, tijdens het oplezen van zijn diepontroerende, welgemeende, intensieve afscheidsgedicht 'Voor Gerrit', wat op vrijdag 6 juli j.l. ook in de NRC stond. Zijn optreden had in ieder geval niets van een treurbuisgedoe, vandaar dat ik zijn laatste strofe nogmaals graag herhaal:

'Ik wilde vandaag een reservedood bouwen
mijn dikke, dunne, zieke Komrij
om enkel de dood in op te vouwen.'

Enkel de dood, en niet jij, diepbeminde collega-dichter, meester-dichter, goddelijk dichter!

Gerrit Komrij Treurb Treurbuisuitvaart Ko

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.9 met 13 stemmen 231