Deense detective van topkwaliteit
De meesten van ons zijn gewend om in één avond een detective uit te zitten, waarbij de dader meestal gepakt wordt, zoals in Derrick, Midsummer Murders, Silent Witness, Wallander, Inspector Morse, Inspector Lynley, Taggart, Lewis, A touch of Frost, The Commander, Dalziel & Pascoe of Tatort. Dan was er nog Kojac met zijn lollyverslaving en die gozer, die altijd zei 'I'll never drink untill sundown', wat ik verstandig heb overgenomen. Op de een of andere manier kan ik De Kock daar niet bij rekenen, omdat dat te Hollands en te potsierlijk is gebracht. De Engelsen spannen de kroon qua detectives en Sherlock Holmes is dan ook hun godfather van de detectives.
Ik ben nu al twee weken in de ban van 'The Killing', geschreven door Soren Sveistrup, met in de hoofdrol de detective Sarah Lund, gespeeld door Sofie Grabol. Deze detective wordt zo lang uitgesmeerd, dat je er als kijker bijna knettergek van wordt en dat is nu juist de geniale kracht van deze serie. De film tart het geduld van de kijker. De kijker breekt bijna net zozeer als de tragische betrokkenen. Het eerste seizoen telt twintig afleveringen en we zijn inmiddels over de helft, al denk je ieder moment dat de dader ontmaskerd wordt, loopt het toch weer geheel anders. Sarah heeft inmiddels de witte boevenauto ontdekt en ze denkt beet te hebben met een medewerker van de burgemeester. Het spant er om. Morgenavond gaat het verder, steeds na de nieuwsuitzending op Nederland twee. Er gaan zelfs talloze toeristen naar de plekken, waar het zich allemaal heeft afgespeeld. De impact van deze serie is dan ook veel groter dan de reeds genoemde detectives.
Iedereen die deze serie volgt, is reuzebenieuwd naar wie uiteindelijk de gruwelijke misdaad heeft gepleegd en waarom. Zijn of haar signalement lijkt wel met elke aflevering duisterder te worden, wat het nog eens extra boeiend maakt. Niemand weet de dader te ontmaskeren, wat een zenuwslopende race ontketent. Zelden is er zo goed geacteerd in een detective en zelden is de oplossing zolang vooruitgeschoven. Met velen pieker ik mij suf en ik weet dat ik het niet kan raden, want deze serie zit zo verdomde goed in elkaar, dat ik tot de laatste scene geboeid moet blijven om genadevol uitsluitsel te krijgen. Sorry dat ik de laatste tijd van mijn apropos ben, maar ik lig nu eenmaal iedere avond gekluisterd voor de beeldbuis. Ik heb een taak als mededetective te vervullen. In een Belgisch tijdschrift met soft-blote vrouwen (de binnenposters van prachtige naakten hing ik in mijn slaapkamer) las ik ooit, dat je in enkele maanden detective kon worden en bij je diploma een echt pistool kreeg toegestuurd. Ik droomde ervan, zoals ik nu droom dat ik Sarah Lund behulpzaam ben. Geinig hé!
Geplaatst in de categorie: film