Romney versus Obama
Willard Mitt Romney (1947, Detroit) heeft als republikeinse presidentskandidaat voortreffelijk gedebatteerd met de huidige, democratische president Barack Hussein Obama (1961, Honolulu), die maar een slap aftreksel was van wie hij ooit was. Hij stond er somtijds zelfs verslagen en moegestreden bij, alsof hij ergens wel wist, dat hier zijn meerdere sprak. Mitt is getrouwd met Ann Lois Davies (1949) en ze hebben samen vijf kinderen: Tagg, Matt, Josh, Ben en Craig. Barack is getrouwd met Michelle LaVaughn Robinson (1964, Chicago) en zij hebben samen twee kinderen: Malia Ann en Natasha. De first lady Michelle is dus vijftien jaar jonger dan kandidaat-first lady Ann Lois. Mitt is een mormoon en tegen het homohuwelijk en abortus.
Barack stond erbij als een geslagen hond, terwijl Mitt er fris en krachtig bij stond. Barack vierde en passant nog even publiekelijk zijn zoveel jarige huwelijk en begon weer met zijn oma als voorbeeld, close to home en herkauwend om het nog echter te doen lijken, maar hij oogde niet alleen vermoeid, zijn afspeelcassette haperde en kraste, piepte en sloeg geregeld af. Het leek wel alsof Barack wilde zeggen, dat hij als president met veel belangrijker zaken bezig is dan het machtsspel over het presidentschap. Ook dat is een gedegen strategie. Mitt is bijna een vlekkeloze persoonlijkheid, uiterlijk dan, gelikt en gelakt, met veel teveel dollars op zak en zeker niet van plan om de hoogste inkomens aan te pakken, waarbij hij als afleidingsmethode het zogenaamd opneemt voor de middeninkomens. Vaak ligt zo'n opgeklopt debatcircus ver naast de waarheid en is de houding van Barack, in die zin, best nobel en moedig te noemen. Hij heeft een topzware baan en dat verteert al zijn energie. Komt zo'n gladgeschoren modepop, het vriendje van Barbie, Ken geloof ik, na een halve dag badderen in een Ylang-Ylang schuimbad, inclusief een uitgebreide massage van Ann, urenlang slapen op zo'n Zweeds matras, een zesgangendiner op zijn janboerenfluitjes, exclusieve energiepillen en sublieme peptalk, als een politieke Rambo zijn regeringsprestaties onderuit halen. Een nieuw zesgangendiner in een peperduur restaurant was al gepland, dus had Mitt weer veel lekkers in het vooruitzicht. Alle tactiek was uit de kast gehaald om hem te doen zegevieren en dat is dus grotendeels gelukt. Maar geef mij maar de humane Barack, die vlak voor het debat nog relaxt een whisky achterover heeft geslagen, zonder bang te zijn dat hem dat zou versuffen. Liever geen opgeblazen superman als president, die bovendien gezien zijn overdreven rijkdom geen echte socialist kan zijn. Veel poeha, ja, maar daar wordt de wereldeconomie niet mee geholpen. Mensen met teveel onrechtmatig toegeëigend kapitaal verdelen de welvaart niet, maar vullen wie immer hun eigen zakken, omdat dat nu eenmaal niet uit hun overlevingssysteem te rammen is. Daar is voorbeeldmodel Romney niet anders in.
Het ergste is wel dat Mitt Big Bird Pino wil schrappen van de televisie, omdat die volgens hem van Chinese leningen een bestaansrecht claimt. Daarmee dubeert hij wel enorm veel jonge kinderen. Barack evalueerde de dag daarna het debat en noemde als belangrijkste nieuws ook Mitt's plannen om Pino weg te zappen/bezuinigen. Schreeuwt een omstander ineens: 'En hij wil Emo ook weg bezuinigen!'. Het mag duidelijk zijn dat zo'n kinderprogrammahater het Witte Huis voor geen schoonmaakmiddelenkastje waardig is!
Geplaatst in de categorie: politiek
Televisiedebat tusse
195
Geef je reactie op deze inzending: