Verbitterde partijtop onttroonde Jolande Sap

Ook Femke Halsema (1966, Haarlem) is zwaar verbolgen over de arrogante, afreagerende beslissing van de partijtop van GroenLinks, die met vier overgebleven zetels als wanhopige kruideniers om zich heen slaan en Jolande de zwarte Piet toeschoven, want ze moesten ergens heen met hun verbijsterende teleurstelling, dus heeft in hun ogen Jolande het grote verlies op haar kerfstok en denken de doorzichtige zondebokmakers dat ze in hun recht staan.
Toegegeven, ik vond Femke Halsema veel beter, maar zie maar eens een betere dan Jolande te krijgen, terwijl je als partij nu bij de kleintjes hoort en types als Henk Krol en Marianne Thieme van dezelfde statuur zijn geworden. Verlies incasseren is altijd moeilijk, maar om daarbij je boegbeeld op de brandstapel te gooien is een rampzalige actie, die aangeeft, dat de partij in wezen al op de klippen is gelopen, wat ik best sneu vind, want ik heb jarenlang CPN en GroenLinks gestemd, maar blijkbaar is de rek er volkomen uit en is er weinig hoop op een revival.
Femke gaf al aan dat ze haar niet hoeven te vragen. Dat zegt heel veel, want de lieftallige, opgewekte, prachtig rondborstige Femke was acht jaar lang de politiek leidster van GroenLinks en ze heeft heel wat klaargemaakt.

Johanna Catherina Maria Jolande Sap behaalde het gymnasium in Venlo, studeerde daarna acht jaar economie aan de Katholieke Hogeschool van Tilburg en ze werkte op het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
In 2008 werd ze lid van de Tweede Kamer en twee jaar later volgde ze dus de intelligente schoonheid Femke op. Ze heeft het zeker naar vermogen uitstekend gedaan, maar de partijtop mist 'kracht en verbinding', het botert dus niet aan de top van GroenLinks. Men vertrouwde elkaar niet meer en dan kun je roeien wat je wilt, maar dan strand je geheid in de penarie. Ze hebben Jolande een ragfijne dolk in haar zwaarvermoeide rug gestoken, omdat ze haar in wezen nooit als leidster hebben geaccepteerd, maar als pion van hun eigen gelijk en daar hebben we het Shakespeare-tragedie in een notendop.
Die potsierlijke komedie met Tofik Dibi was een bizarre schijnvertoning, die de genadeloze mokerslag even uitstelde. De partijtop hamerde maar door en op een gegeven moment was het voor Jolande niet anders mogelijk dan zelf op te stappen, terwijl de partijtop met Winchesters op haar richtten. Iedereen zou wegrennen bij zulke, dictatoriale woestelingen in diepe crisis. Jolande, als je meeleest, hier is mijn zwaarbehaarde borst, waar je tegenaan mag vlijen, net zolang totdat je weer honderd procent zult gedijen, zónder die GroenLinks-verraders!

Zowel Femke als Jolande wonen in Amsterdam en ze zijn allebeide moeder van twee kinderen en ik stel me zo voor dat deze twee topvrouwen ergens in één van de gezellige kroegen van onze hoofdstad een avondje flink doorzakken met lekkere drankjes en hapjes, om daarna als bloedzusters te zweren dat ze zich nooit meer laten kwetsen en degraderen door die stupide, angstvallige, rancuneuze loserskliek van GroenLinks. Ik meld me hierbij graag aan voor deze verwerkingsavond, lekker samen met twee bloedmooie vrouwen, die hun sporen ruimschoots verdiend hebben.
Zonder jullie is GroenLinks ter ziele en dat zullen ze jullie ooit nog moeten nageven, terwijl ze overal vergeefs revaliderende behandelingen ondergaan, terwijl ze met bibberende handen entreebewijzen verkopen voor het GroenLinks-museum in een vervallen fabriekshal.

Wil GroenLinks na deze grove blunder alsnog het hoofd boven water houden, dan zullen ze driftig op zoek moeten gaan naar een bevallige mix tussen Femke en Jolande, maar ik vrees dat ze daar niet meer in zullen slagen, omdat de brute afwijzing van Jolande de GroenLinks-troon voorgoed deed instorten. De troon is een miserabel sinaasappelkistje geworden en heel zielig, maar waar, er is werkelijk niemand meer te vinden, die daarmee raad weet, laat staan ervoor geschikt is. Bij de volgende verkiezingen zal de GroenLinks-lijst ontbreken en ondanks het verdriet, zeg ik, het is al met al maar beter zo, blij dat ik er ooit bij was, maar nostalgie is het beste residu. Een Vikingschip met een handjevol vrijbuiters en muiters beroeien is een onbegonnen zaak. Kom op, dwaze idealisten, sla gaten in het ruim! Dát zou jullie valse machtsspelletjes ietwat compenseren!

Jolande Sap Partijto Partijtop onttroonde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.1 met 12 stemmen 256