Hartenkreten

Interessante brief

7 oktober 1994

Geachte Heer Rutgers,

Onze excuses dat het antwoord namens kardinaal Simonis op uw brief van 23 augustus j.l. aan de aartsbisschop van Utrecht, kardinaal Simonis, en de andere bisschoppen van Nederland enige tijd op zich heeft laten wachten.

Kardinaal Simonis heeft uw brief alsmede de kopie van uw schrijven aan paus Johannes Paulus de Tweede inzake de rehabilitatie en mogelijke zaligverklaring van Oscar Wilde met belangstelling gelezen.

Om tot iemands zaligverklaring te kunnen overgaan is onder andere vereist dat iemand in de geloofsgemeenschap op brede schaal als een inspirerend voorbeeld en als een werkzaam voorspreker bij God ervaren wordt. Dit veronderstelt in de meeste gevallen een heel proces van geloofsbezinning, zeker waar het gaat om iemand als Oscar Wilde, die de geloofsgemeenschap met een aantal complexe vragen confronteert. Daarbij is het belangrijk onderscheid te maken tussen de rehabilitatie van iemand wie onrecht is aangedaan en de zaligverklaring van iemand wiens leven door de kerk officieel ten voorbeeld wordt gesteld aan de gemeenschap. Uw onderzoekingen kunnen ertoe bijdragen dat een genuanceerder beeld ontstaat over het leven en het werk van Oscar Wilde. De rest moeten we, zo dunkt mij, op dit moment aan de toekomst en aan de Heilige Geest overlaten.

Met hoogachting
en vriendelijke groet,

Drs. A.P.G.M. Peters o.f.m.
adjunct secretaris

Ik schreef niet alleen aan paus Johannes Paulus de Tweede, maar ook aan koningin Elizabeth en prins Charles en de toenmalige president Mayor. Van hen kreeg ik zeg maar standaardbrieven terug, die geen hoop op eerherstel en heiligverklaring van Oscar Wilde geven. De bovenstaande brief was nog de meest hoopvolle en serieus nemende antwoordbrief en daarom wil ik die graag niemand onthouden.