Modern boegbeeld

De rooms-katholieke kerk is zo ouderwets, dat iedereen, die er nog waarde aan hecht, als ouderwets-exentriek kan worden bestempeld. Heeft het toch nog een beetje jeu na al die afbrekende berichten.
Recent nieuws vanuit die hardnekkige religie is dat roomse rakkers, die er genoeg van hebben, nu makkelijker uitgeschreven kunnen worden. Niet met een paar klikken op internet, dat nou ook weer niet, maar gewoon met een briefke naar de desbetreffende kerkgemeente, waar men ooit tot papist is getatoeëerd. Er is zelfs een roomse priester, die alle uitgeschrevenen met naam en foto in de hal van zijn kerk hangt, opdat de die-hards precies weten voor wiens afvallige zieltjes ze kunnen bidden.

Wie kent hem niet? Antoine Bodar (1944, Den Bosch) timmert immers als met zijn tijd meegaande priester behoorlijk aan de media-weg, al probeert hij op slinkse wijze zijn orthodoxe ideeën mee te geven. Een infiltrant van jewelste. Een roomse spion van topformaat. Toegegeven, zijn intellect is van een hoog niveau en hij weet waar hij het over heeft, maar intussen verdedigt hij wel braaf een psychopatische paus, die homofielen als een bedreiging van de mensheid ziet en die nog steeds condooms verbiedt, ook al krijgen velen daardoor aids.
Antoine is pas in 1992 tot priester gewijd, dus op zijn achtenveertigste, wat best oud is. Het is duidelijk dat Antoine homoseksueel is en dat hij voor zijn achtenveertigste niet op een houtje heeft gebeten. Hij ontkent ook niet dat hij homofiel is, maar hij voegt daar aan toe dat hij zijn homoseksualiteit niet praktiseert. Je seksuele aard uitvoeren is blijkbaar uit den boze, wat een rare, schizofrene zelfkastijding is, want dan kun je net zo goed je geslachtsorgaan eraf hakken. Iedereen weet immers dat erecties plaatsvinden en dat er zelfs na langdurige negering zaadlozingen ontstaan. Dus lijkt het me hoogst interessant om eens een kijkje te nemen in de erotische dromen van Antoine!... en hoe hij zijn aard verloochent!

Onlangs zei hij in een gesprek met een Jakhals (zie 'De Wereld Draait Door'), dat hij het zo flauw vindt, dat de roomse kerk steeds maar opnieuw wordt aangevallen vanwege de visie op homoseksualiteit, terwijl diezelfde kerk vele eeuwen bestaansrecht heeft en dat zonder die volgens hem vervelende homo-kwestie.
Volgens mij haat hij zijn homoseksuele aard en doet hij daarom zo pro-rooms en pausvisie-likkend. Hij is nooit echt uit de kast gekomen, maar half en met enorme kleerscheuren. Nee, veel minder dan half, want zijn hart en lichaam verpieteren nog in de donkere kast. De ziel is vluchtig en ongrijpbaar, dus daarmee voelt hij zich oervertrouwd en zielsmatig homofiel zijn is binnen de roomse kerk absoluut ingeburgerd, omdat dat overeenkomt met alle andere huichelarij. Antoine is rap van tong en universitair onderlegd, maar hij is zich niet bewust van zijn blinde vlek aangaande zijn homoseksualiteit, want hij verdedigt een ouderwets, oubollig, wreed instituut, die zijn wezenlijke inborst vernietigt. In die zin is hij dus de hoogst geleerde, roomse patriot, die met zijn aangepaste praatjes onbewust zijn eigen graf graaft.

Een modern boegbeeld, dat door de moderne inquisitie (geheime politie-beulen van het stagnerende, conservatieve, godverlaten Vaticaan) kapotgeslagen wordt. En hij maar denken dat hij op de goede weg was!... After all rent hij als een opgefokte hazewindhond naar een Amsterdamse Dark Room, waar hij in één nacht al zijn roomse nachtschade inhaalt.

Antoine Bodar Modern Modern boegbeeld

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 75