Tijd
Noem het onnozelheid, maar ergens was ik nog trots ook. En dat hele diploma heeft niets anders dan problemen gebracht. Dit jaar pas durf ik eindelijk te denken dat er toch wel iets van een leven in zit. Niet meer rondzwerven, een mooie etage waar ik niets hoef te delen, met fijne buren en dat in één van de betere wijken. Nog steeds huisdiervrij en ik denk dat ik dat zo maar laat ook; er is geen geld noch ruimte noch tijd.
Geen post, geen deurwaarders meer en geen telefoontjes onder werktijd, ik slaap tegenwoordig weer meer dan vier uur, de stress is bijna verdwenen. Hoef ook niet meer bang te zijn dat ze me komen ophalen, dankzij een rechter kan ik ook weer buiten het weekend om, ademhalen. En met de rust durfde ik ook weer serieus te solliciteren.
Terug naar de horeca gaat niet meer, ben niet representatief genoeg en natuurlijk ben ik met mijn 47 jaar nou niet echt bepaald iemand waar de werkgever om zit te springen.
Om niet voorgoed weg te suffen en omdat ik het aardig zat ben om zomaar mijn hand op te houden, ben ik gaan werken voor mijn uitkering. Twee dagen per week post rondbrengen, ik heb geen flauw idee of ik er iets aan overhoud maar dat is niet belangrijk.
Deze week een mailtje gekregen; ik ben door! Binnenkort parttime met gehandicapten werken, het is een stageplaats met behoud van.
Als mijn huur maar betaald wordt en ziekenfonds, dan ben ik al blij. Ik zie het als een geweldige kans, meer kans op een volledige baan waardoor ik straks van die uitkering af ben. Het zal nog zo'n twee jaar duren, maar dan ben ik van alles af, kan ik ook weer naar het buitenland. Iets om naar uit te kijken..
Waarom ik dit schrijf? Ik houd nog genoeg tijd over, ook met twee banen, om mijn dagcolumn te blijven schrijven. Doe dit met enorm veel plezier en ben ook blij en verrast met reacties.
Maar ik ga het wel druk krijgen en dit houdt in dat ik niet alles meer kan lezen op de site, niet meer zoveel reageren. Het is dus geen onwil, geen andere reden dan dat reallife voor het virtuele gaat en ik hoop dat de andere schrijvers dit begrijpen.
Geplaatst in de categorie: werk
Günter: dank en onderschat jezelf niet!
Hahaha Monique bedoelde rust in mijn hoofd, dank je wel.
Ik merkte pas gisteren dat als je ingelogd bent, de reactie meteen geplaatst wordt, dat wist ik helemaal niet.
Soms zit ik op een totaal andere site.
(goed dat je nog wel tijd hebt voor je columns, ik lees ze graag!)
komt goed!
Er gaat inderdaad veel tijd zitten in de dagcolumn, juist omdat ik het leuk vind om het op mijn manier te verwoorden, maar tenzij redactie anders beslist, wil ik er graag mee door gaan.
Merkte de laatste weken al dat ik minder kan lezen en reageren bij anderen. Dacht dat het wel zo netjes was om te vertellen hoe of wat..