Een hoopje mens

Broos en breekbaar ligt zij daar, een perkamenten koppie in contrast met de oranje deken. Het duurde even voor zij mijn belletje beantwoordde met een druk op de knop. Ik moet 5-hoog en dat geeft haar tijd om het moede lijf terug te slepen naar de slaapkamer. De morfine werkt wel maar niet genoeg, de pijn staat op haar gezicht te lezen, een hoopje mens.

Zij schilfert grijs, langzaam bladdert het leven uit haar ogen. Thee en eierkoek, kleine slokjes en hapjes. Een glimlach als ik zeg dat ze de volgende keer weer aan tafel moet zitten zodat wij de toestand in de wereld kunnen bespreken. Even later slaapt ze, een klein meisje in een vermoeid vel.

Ik doe mijn werk in stilte...

mens toestand toestand

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 3 stemmen 234