Zijn de meeste dromen bedrog?!?
Er bestaat een liedje van:"De meeste dromen zijn bedrog".
Bekend, hè?
Voor mij niet, want ik droom wel degelijk dezelfde dromen, alsof het me achtervolgt. Elke nacht weer die ellendige, nare dromen, gewaand in een wereld die - denk ik - niet bestaat. Dan kom ik tot het besef dat er iets in mijn onderbewustzijn naar boven komt. Vreemde ruimtes, vreemde mensen en vooral de verdwaling. Op zoek naar iets, waarin ik de weg niet kan vinden. Ik wil hardlopen, maar het is net of alles in een vertraging gaat, een soort horrorfilm.
Ik wil mensen bereiken, maar zij willen dat niet en ik roep en schreeuw naar hen: 'hier ben ik, hier, zien jullie dat niet?'
Dan voel ik me gevangen ik een cocon, plakkerig, mijn handen kunnen niemand bereiken, mijn stem doet het niet meer. Soms word ik even wakker om me om te draaien en dan gaat de droom verder, terwijl ik dat dus niet wil. Maar het houdt mij vast, grillig, ongewenst en dan gebeuren er vaak dingen die mij vreemd zijn.
Een nauwe doorgang waar ik me doorheen moet wringen, wat niet lukt. Eng, héél eng en ik hoor mensen lachen, eerst zacht en dan lachen ze me uit, keihard, ha ha, het lukt je niet om naar deze kant te komen, toemaar, ha ha, je kunt hier niet komen. Maar ik wil, ik wil die andere kant op, naar die mensen toe. Het lukt me niet, ik voel me benauwd, mijn adem stokt en ik word wakker van mijn eigen stem: uhh, uhh, vreselijk. Ik draai me wéér om en ik wil uit die droom weg, maar het lukt niet, té moe om echt wakker te worden en dan kom ik wéér in die droom, waar mensen zijn, véél mensen, die mij omringen met de opdracht dat ik moet schoonmaken. De keuken, de kamer en vreemde ruimtes, bedden verschonen die ik niet ken, kralen rijgen en dan zie ik eindelijk bekende mensen, ik voel me opgelucht. Ik loop naar hen toe met het gevoel dat ik welkom ben, ik strek mijn armen uit naar hen en ze lopen ineens weg, ik roep en roep en ze gaan piepen, héél hard en nóg harder, ik word wakker, ècht wakker, door de wekker.
Geplaatst in de categorie: emoties
Elk gevecht wordt slechts eenmaal gestreden!
Mag ik jou, Alida, een hand reiken...,
naar de mensen? (ook al vanachter mijn pc?)
Eens zul je weer gaan slapen met de gedachte,
fíjn te dromen! Welterusten