Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Naastenliefde.

Bijstandsmoeder A heeft het financieel krap. Ook haar vriendin bijstandsmoeder B is aan het besparen en wel op het beltegoed op haar telefoon. Soort zoekt soort en helpt elkander, zoals het hoort. Toch? Want bijstandsmoeder B stuurt bijstandsmoeder A geld nadat ze heeft gebeld op de telefoonkosten van haar vriendin. Dat lijkt hen rechtvaardig.

De vader van de zoon van bijstandsmoeder A heeft 500 euro gestort op haar rekening voor zijn kind. De sociale dienst zag dat als ‘inkomsten’ en heeft het van haar afgenomen, ondanks het bezwaar dat bijstandsmoeder A maakte. Beide bijstandsmoeders A en B willen niet dat de sociale dienst de verschuldigde telefoonkosten als de ‘inkomsten’ van bijstandsmoeder A ziet, want zo is het niet.

Een alleenstaande uitkeringsgerechtigde zonder kinderen kreeg, eenmalig, zonder dat hij erom vroeg, onverwacht tweehonderd euro in een brief over de post. Zonder afzender. Moet hij dit opgegeven bij de sociale dienst?

Familieleden buiten de bijstand geven geld aan familieleden die in de bijstand zitten. Helpt elkander, zo is het toch? Op internet kun je lezen dat dit zelfs wordt aanbevolen door een notaris, maar voor de sociale dienst zijn dit inkomsten. Voor de belasting mag het vermogen iets meer dan duizend euro zijn, zit je er vijf euro boven dan mag je gewoon 600 euro belasting betalen. Voor sociale zaken mag je vermogen bijna 6000 euro zijn. Dat moet je maar net weten! Dus als ik aan moet kloppen voor de sociale geldpot nadat ik belasting heb betaald en vervolgens in vermogen te kort kom voor een kapot apparaat of een bibliotheekkaart, doe ik een gewoon beroep op de 600 euro die de belastingdienst uit mijn spaarpot heeft gestolen.

Zouden de consulenten van de sociale dienst en de belastingadviseurs hun zonen en dochters, die in deze zware bezuinigingstijden gemakkelijk in een uitkeringssituatie kunnen belanden - ja, vanuit hun glimmende hypotheekbelaste etalagekasten recht en strak naar de voedselbank zijn afgegleden - geld dat zij aan deze volwassen, door de overheid misleidde kinderen hebben gegeven, netjes opgeven? In afwachting van uw antwoord, met vriendelijke groet.

Onlangs moest ik in een supermarkt mijn rugzak openen bij de kassa. Ik weigerde omdat ik al twintig jaar als betaalde rugzakklant in die supermarkt kom. Het was een nieuwe routine, zo bleek. Om dit euvel te ontwijken kon ik mijn rugzak van te voren bij de caissière parkeren. Ik weigerde. Of ik iets heb te verbergen? Ja natuurlijk! Mijn rugzak bevat allerlei papieren over mijn vermogen, belastingzaken, beschikking, bezwaar, verwikkelingen met mijn advocaat betreft een erfeniszaak tot aan het testament van mijn vader en dat gaat de caissière in de supermarkt niks aan.

Naar mijn bescheiden boerenverstand ben je strafbaar als je geld steelt of stiekem hebt verdiend door betaald werk met behoud van uitkering. Niet als je geld krijgt van de vader van je kind, voor je kind; niet als je een vriendin haar geld teruggeeft voor de kosten die jij hebt gemaakt op haar rekening; niet als je een keer anoniem geld krijgt en ook niet als je familie je zo nu en dan geld geeft. Evenmin als je elkaar helpt en niet nauw rekent met de eventuele kosten op basis van vertrouwen, of gewoon even na een afspraak op weg naar huis, naar de supermarkt gaat om boodschappen te doen.

De oplossing voor dit probleem is al het geld virtueel maken, hupsakee, via het Grote Gemak de lucht in en nooit meer een cent op zak, zodat voortaan alles controleerbaar is door de overheid, en geen burger meer aan naastenliefde kan doen, zonder toestemming van…. Ja van wie eigenlijk?

Schrijver: Qieneke Elzenhout, 18 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.5 met 6 stemmen 134



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)