Barmhartig doch kortzichtig
Religie in een notendop, je moet er bij horen en anders ziet men je niet staan. Als eenling ervaar ik steeds vaker de aversie tegen mensen die niet ergens deel van willen uitmaken, het groepsgevoel in bepaalde kringen neemt enge vormen aan.
Al die stromingen pretenderen het ware woord te verkondigen, want anders hel en verdoemenis. Daar sta je dan als een man die dacht er te mogen zijn. Niet dus, ijskoud en keihard rekent de groep af met de afwijkende mening.
En toen dacht ik 'boeddhisten, dat zijn aardige mensen', maar later bleek dat ze alleen elkaar aardig vinden. Ouwe hippies, zweefteven en grijze ringelbaardjes gehuld in verplichte vrolijkheid, uniseks op een elektrische fiets.
Vroeger ging ik uit van het goede in de mensen, mooie gedachte maar wel volkomen uit de tijd. Het ego viert hoogtij en streelt slechts zichzelf. Ik haak af...
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid